In de Volkskrant van 14 juni staat een artikel van Sasja Janssen (Wat een rijkdom, wat een bloei) over het boek Een nieuw geluid – De geboorte van de moderne poëzie in Nederland 1900-1940, geschreven door Gillis Dorleijn en Wiljan van den Akker en het omvat maar liefst 1262 pagina’s.
Simon Vestdijk, hoe kan het anders, wordt er ook in vermeld.
Ze schrijft onder andere het volgende.
‘Gelukkig kun je als dichter niet uit jezelf treden, er precies de vinger op leggen wat je poëzie doet of moet, anders zou er weinig avontuur meer aan het maken te beleven zijn. Net als een goed gedicht iets raadselachtigs heeft, als een glanzende kiemcel (Vestdijk), is het dichterschap dat voor mij evenzeer.’
(De glanzende kiemcel verwijst ook naar het gelijknamige beschouwend prozawerk over de dichtkunst van Simon Vestdijk uit 1950.)
Kees Blankendaal, 16 juni 2025