Dichter, essayist en criticus Rob Schouten is Vestdijk nog steeds toegedaan. Ooit schreef hij een machtig essay over muzikale motieven in het werk van Vestdijk. Dat is al lang geleden, maar in zijn columns voor Trouw duikt de schrijver met de ‘duizendvoudige tong’ nog regelmatig op.
Bijvoorbeeld in zijn column ‘De bimbo en de nerd’, over de zogenaamde sapioseksueel ( 17 januari 2017): ‘Ik moest denken aan de roman De ziener van Vestdijk, waarin leerling Dick Thieme Backer een soortement platonische liefdesrelatie begint met zijn lerares juffrouw Rappange, niet mooi ( “Ze is foeilelijk”, terwijl men daar toch niet geheel zeker van was’), wel geleerd.’
Als hij in Londen is geweest in de National Gallery van Londen schrijft hij over het schilderij ‘Une baignade à Asnières van Seurat’ (7 februari): ‘Het heeft iets van psalm 23: “Hij doet mij nederliggen in grazige weiden. Hij voert mij aan rustige wateren”. En ook van het halflandelijke, waarover Vestdijk ooit schreef: ‘Ik houd het meest van de halfland’lijkheid. Van vage weidewinden die met lijnen Vol wasgoed spelen.’
WH/WvW, 15 februari 2017