Vestdijkkring

De Volkskrant is in de indeling van boekenkasten gedoken. Op woensdag 1 februari werden enkele personen gevraagd iets te onthullen over welk systeem zij gebruikten bij de plaatsing van boeken in hun boekenkast. Marente de Moor vond dit een te intieme vraag. Jan Siebelink kon zich dat wel voorstellen en Mieke van der Weij zei dat ‘je boekenbezit een landkaart is van je ziel.’ Het artikel liet Joost Zwagerman niet los. Op 8 februari gaat hij in de Volkskrant in op zijn eigen systeem achter de boekenkast. Op gegeven moment bleek dat de problemen bij een indeling per schrijver hem ‘boven het hoofd groeiden’. Als voorbeeld noemt hij Vestdijk. Moet je diens oeuvre opdelen of bijeen houden? Zwagerman koos voor ‘een speciale Vestdijkplank’. Maar in zijn kast met de Nederlandse essayistiek ontstond zo ‘een gemene leegte. Daar hoorden op zijn minst Lier en lancet en De Poolse ruiter van Vestdijk tussen, omwille van de continuïteit, maar ook omdat Vestdijk bij de afdeling essayïstiek niet afwezig mócht zijn. Dus dat werd weer herordenen (…). Maar dan: Vestdijks De toekomst der religie -moest die titel óók bij de essayïstiek terwijl een plek binnen de sectie godsdienst toch méér voor de hand lag?’

WvW, 8 februari 2012

Ooit werd de roman De dokter en het lichte meisje van Vestdijk getroffen door de censuur om zijn amorele en erotische strekking. Dat waren nog eens tijden! Maar in de onlangs verschenen bloemlezing van Elsbeth Etty over zinnenprikkelende erotische verhalen figureert Vestdijk niet meer. De tijden veranderen nu eenmaal.
Voor deze bloemlezing deed Elsbeth Etty in de zomer van 2011 diepgravend onderzoek in de collecties van de Koninklijke Bibliotheek. Doet de Nederlandse erotische literatuur in 80 en enige verhalen voldoende recht aan de rijkdom aan erotische verhalen binnen de Nederlandse literatuur? Wie dat enigszins snel wil toetsen kan terecht bij Vrij Nederland. In de zomer van 2011 verscheen er een serie afleveringen over de ‘Beste seksscène’. Hierin zijn tal van auteurs gevraagd naar hun voorkeur op dit gebied.
En jawel: in de editie van 20-08-2011 lezen we in de bijdrage van P.F. Thomése: ‘Het beste boek zal het niet zijn, maar het meest onderschatte boek over seks in de Nederlandse literatuur is voor mij Het verboden bacchanaal van S. Vestdijk, een late roman van de oude meester, zich afspelend op één (paren)avond, bij burgers thuis, ergens in de jaren zestig, in de provincie.’

WvW, 1 februari 2012