Een lezer van onze berichten meldde ons dat in de najaarsbrochure van De Arbeiderspers een aankondiging staat van een boek van Pauline Slot over het lezen van de 52 romans van Vestdijk. Dit boek Een jaar met Simon verschijnt in januari 2026.
Hierbij een link naar de webpagina van De Arbeiderspers.
Hieronder een afbeelding van de betreffende pagina in de brochure. (Klik op de afbeelding om te vergroten.)
HT, 18 juni 2025
In de Volkskrant van 14 juni staat een artikel van Sasja Janssen (Wat een rijkdom, wat een bloei) over het boek Een nieuw geluid – De geboorte van de moderne poëzie in Nederland 1900-1940, geschreven door Gillis Dorleijn en Wiljan van den Akker en het omvat maar liefst 1262 pagina’s.
Simon Vestdijk, hoe kan het anders, wordt er ook in vermeld.
Ze schrijft onder andere het volgende.
‘Gelukkig kun je als dichter niet uit jezelf treden, er precies de vinger op leggen wat je poëzie doet of moet, anders zou er weinig avontuur meer aan het maken te beleven zijn. Net als een goed gedicht iets raadselachtigs heeft, als een glanzende kiemcel (Vestdijk), is het dichterschap dat voor mij evenzeer.’
(De glanzende kiemcel verwijst ook naar het gelijknamige beschouwend prozawerk over de dichtkunst van Simon Vestdijk uit 1950.)
Kees Blankendaal, 16 juni 2025
Op website Boekenkrant wederom een recensie van een roman van Vestdijk door Alek Dabrowski: Else Böhler, Duits dienstmeisje.
Zijn conclusie: ‘Deze vroege Vestdijk is een zeer geslaagde roman met actuele onderwerpen als het opkomend Nazisme en de psychoanalyse.’
HT, 2 juni 2025
In Het Parool van 31 mei staat een beschouwing over de nieuwe roman (Tandenjager) van Auke Hulst door Maarten Moll. Deze schrijft er onder andere het volgende over.
‘Tandenjager gaat ook over tanden, meer dan we aanvankelijk denken. Er zijn niet veel romans die over tanden gaan. Eigenlijk ken ik alleen Ivoren wachters, van Simon Vestdijk, uit 1951. Over de 19-jarige scholier Philip Corvage die een zeer slecht gebit heeft, dat hij verder verruïneert door er okkernoten mee te kraken, waardoor er stukken van zijn gebit afbrokkelen. Op pagina 51 van Tandenjager kauwt Vos Jacobsz, een van de protagonisten, op een kastanje, waarbij een stuk kies afbreekt. Een ode aan Vestdijk?’
Een week eerder, op 24 mei in de Volkskrant, werd Vestdijk ook al vermeld, zij het op iets minder spectaculaire wijze, in een recensie door Onno Blom (De blote kont der kunst te kussen) over het boek Breken is bouwen – Vijfenzeventig jaar Vijftigers van Graa Boomsma. Dit artikel eindigt met een citaat uit het werk van Vijftiger Remco Campert:
In Te hard geschreeuwd? dichtte Campert, precies vijfenzeventig jaar geleden: ‘Nu Roland Holst oud geworden is / en vierregelrijmen wisselt met Vestdijk, / weggelopen demonen tracht terug te roepen, / en men Voeten een belangrijk dichter vindt, / wordt het tijd dat wij iets laten horen, / een stem dwars door puinstof heen.’
(Hierin wordt uiteraard verwezen naar de dichtbundel Swordplay * Wordplay uit 1950 van Simon Vestdijk samen met Adriaan Roland Holst).
Kees Blankendaal, 1 juni 2025