Lex ter Braak bespreekt in Vrij Nederland van 14 november jl. Vrede op Ithaca van Sándor Márai, dat in vertaling in de Wereldbibliotheek is verschenen. Márai schreef Vrede op Ithaca in 1952. In hetzelfde jaar verscheen van Vestdijk zijn tweede Griekse roman, De verminkte Apollo. Deze heroriëntatie op de Oudheid na WO II is volgens Ter Braak geen toeval. Maar dat Márais Griekse roman in opbouw, taalgebruik en verhaal veelvuldig aan Vestdijk doet denken, noemt hij ‘een verrassende list van de goden’.WvW, 15 november 2011
Getallensymboliek rond ‘Vestdijks dozijn’
De Belgische auteur Paul Claes vermoedt getallensymboliek in het oeuvre van Vestdijk. Van hem zijn zojuist: Honderd notities van een alleslezer verschenen. Daarin staat een vermakelijk artikeltje over ‘Vestdijks dozijn’.
Claes wijst erop dat het heilige getal twaalf veelvuldig in het werk van Vestdijk opduikt. Zelf loopt Claes enkele voorbeelden na. Alom bekend zijn natuurlijk de twaalf flatbewoners uit De kellner en de levenden. De Doornse schrijver schreef essays in duodecimo, afgeleid van duodecim, dat ‘twaalf’ betekent. Zo zijn er Twaalf vertaalde gedichten en in Grieksche sonnetten zijn 48 (4 x 12 ) gedichten te tellen. Vestdijks belangstelling voor de dierenriem is bekend, maar toch denkt Paul Claes dat zijn voorkeur voor het getal 12 samenhangt met het feit dat zijn eigen naam uit 12 letters is gevormd.
Als onderbouwing van deze veronderstelling wijst Claes erop dat ook de naam van zijn alter ego Anton Wachter 12 letters heeft. En daar blijft het niet bij. Claes somt in totaal 12 namen op van romanpersonages van Vestdijk die allen welgeteld 12 letters hebben! Hij heeft zijn opstelletje opgedragen aan Rudi van der Paardt, ‘Vestdijkkenner’, maar via hem eigenlijk aan alle leden van de Vestdijkkring, want hij roept hen op nog meer voorbeelden op te sporen van personages van wie de naam uit 12 letters is gevormd. Een leuke puzzel, maar moeilijker is de vraag te beantwoorden die Claes de Vesdijkianen ook voorlegt: zijn al die personages met een twaalfletterige naam ook autobiografische afsplitsingen van de auteur Vestdijk?
Paul Claes: Honderd notities van een alleslezer; De Bezige Bij, 2011
WvW, 11 november 2011
Vestdijk in Vooys
De Stichting Tijdschrift Vooys te Utrecht geeft viermaal per jaar het tijdschrift Vooys (78 bladzijden) uit. De ondertitel luidt: tijdschrift voor letteren. Het is vooral een essayistisch tijdschrift. In het derde nummer van de 29ste jaargang (2011) Van Johan Goud, hoogleraar Religie en Zingeving in Literatuur en Kunst aan de Universiteit van Utrecht is een essay opgenomen onder de titel: ‘Hoe zullen wij ons troosten? Literair posttheïsme, in het bijzonder bij Simon Vestdijk.’ Goud toont aan dat Vestdijk naast zijn boek De toekomst der religie meerdere romans en vele gedichten schreef met treffende observaties van vormen van religieus leven. Aan de orde komen o.a. Bericht uit het hiernamaals, Terug tot Ina Damman en De toekomst der religie.Aanvragen voor losse nummers of abonnement (€ 16,50) via de website www.tijdschriftvooys.nl.
WH, 10 november 2011
Litteraire Salon Kennemer Gasthuis publiceert ongepubliceerde brieffragmenten Vestdijk
De Tweeëntwintigste Litteraire Salon Kennemer Gasthuis heeft op vrijdag 4 november jl. een uniek document opgeleverd: vier nog niet eerder gepubliceerde brieffragmenten van Vestdijk aan Henriëtte van Eyk verschenen onder de titel: Verder is alles hetzelfde, d.w.z. niet goed. De vier brieffragmenten zijn geselecteerd en toegelicht door biograaf Wim Hazeu. Alle fragmenten gaan over de vermoedelijk meest langdurige en diepe depressie die Vestdijk in de vijftiger jaren doormaakte. De vormgeving van de publicatie is bijzonder origineel: er is zoveel mogelijk naar authenticiteit gestreefd in gebruik van schrijfmachineletter, de zomerpostzegels uit 1954 en de fragmenten zijn in enveloppe gestoken! Dit alles in een oplage van 115 genummerde exemplaren, waarvan 15 (romeins) voor de drukker Hans Rombouts uit Driehuis die hiervoor zijn Augustijnpers benutte.
WvW, 10 november 2011
Vestdijk was dol op illustraties
Romans gingen voor Vestdijk pas spelen door de illustraties die hij in zijn kinderboeken zag. Deze bekentenis van Vestdijk in een essay vormde het aanknopingspunt voor de tijdelijke tentoonstelling Kinderboeken van Vestdijk die op 29 oktober j.l. te zien was in de Vestdijkzaal van de Openbare Bibliotheek te Amsterdam. Vooral in zijn oerroman Kind tusschen vier vrouwen komen de kinderboeken die de jonge Simon Vestdijk, alias Anton Wachter las uitvoerig aan bod. En het zijn dan veelal de illustraties die de aandacht van Anton hebben getrokken. Zo noemt hij de tekeningen van Doré in Vertellingen van Moeder de Gans ‘sprookjes in zich zelf’. Mieke Vestdijk gaf de originele kinderboeken van Simon/Anton speciaal voor deze gelegenheid in bruikleen.
WvW, 30 oktober 2011
De tekst behorende bij de tijdelijke tentoonstelling, met getoonde illustraties in verkleinde vorm, is hier te downloaden De diavoorstelling van de afbeeldingen uit de kinderboeken van Vestdijk is te downloaden hier als pdf-bestand (grootte 51 MB). Ook staan deze afbeeldingen (in maximale resolutie) op de beeldbank.
Meer foto’s gemaakt op het symposium vindt u in deze serie .
HT, 31 oktober 2011