Vestdijkkring

Frans van Hilten is benieuwd naar wat hij nu vindt van boeken die hem als tiener zo bekoord hebben. Herlezing  van oude toppers blijkt niet altijd een genoegen te zijn, maar als hij terugkeert naar Terug tot Ina Damman (1934) van Simon Vestdijk is hij weer diep geraakt zoals vroeger toen hij nog scholier was, want  ‘Ina Damman ging over mij. En nog steeds’. Hij sluit zijn column af met een aanbeveling: ‘Als ik dit boek lees –en het leest heerlijk weg- voel ik me teruggevoerd tot mijn tienertijd en dat is razend knap. Maar nog knapper is, dat het me toen al zo raakte. Vestdijk schreef het boek als dertiger en was zelf geen leraar. Als volwassene vóór de Tweede Wereldoorlog een boek schrijven waar een tiener rond 1900 zich in herkent, dat is meesterlijk – dat is grote literatuur. Lezen die handel!

WvW, 20 januari 2017

Eind 1932 voltooide Simon Vestdijk de novelle Het Veer. Hij las het voor aan Ter Braak, die het ‘uitstekend’ vond. Het verhaal speelt zich af in 1348 en gaat over ‘de zwarte dood’, zoals de pest in de Middeleeuwen werd genoemd. Het toont ons hoezeer de mens door angst voor de dood, de dood juist veel macht over het leven geeft. In 1933 verscheen het verhaal in Forum en is Vestdijks feitelijke debuut als novellist.

De samenstellers hebben een rijk geïllustreerde reconstructie gemaakt van de ontstaansgeschiedenis van deze ‘sterk doorgecomponeerde novelle’ door het kladhandschrift met het nethandschrift te vergelijken. Vestdijk hanteerde ook voor zijn verhalen vooraf opgestelde schema’s, maar voor Het veer is zo’n schema niet gevonden. Wel voor andere verhalen zijn zulke schema’s aangetroffen in Vestdijks Vichy-agenda uit 1929.

Het Literatuurmuseum levert een machtig eerbetoon aan de novellist Vestdijk, die waard is als zodanig herondekt te worden.

Zie:  link naar het Literatuurmuseum

WvW. 4 januari 2017

Roos van Rijswijk (31), dit jaar vereerd met de Anton Wachterprijs voor haar romandebuut Onheilig is volgens ruim 40 personen uit de literaire wereld uitgeroepen tot ‘Het talent van 2017’. In De Volkskrant vertelt de schrijfster en literatuurwetenschapster dat zij vaak haar hoofd breekt over de absurdheid van gewone situaties en de keuze van het juiste woord.  Haar literaire voorkeur houdt hiermee verband: ‘Carmiggelt schrijft zo mooi, met nuance en ritme. Hij heeft me ook beïnvloed bij hoe ik observeer.’  Ook Sylvia Witteman deelt in haar bewondering om haar waarneming en taalgebruik. Voorts is Van Rijswijk dol op sprookjes, die zij ooit ook verzamelde.

WvW, 30 december 2016

Dichter Jozef Eijckmans en Simon Vestdijk hadden een gemeenschappelijk passie: muziek. Dit leidde tot een briefwisseling tussen beiden vanaf 1956. De briefwisseling is opgenomen in Molto moderato, brieven over muziek. Beide auteurs hebben een muzikale carrière geambieerd, maar hun muzikale smaak verschilde nogal. De heren zijn het dan ook niet vaak eens, waardoor de briefwisseling een ‘aangenaam polemisch karakter’ draagt. Musicoloog Emanuel Overbeeke, lid van de Vestdijkkring, leidt de correspondentie in. Wim Hazeu voegt zijn herinneringen aan Eijckmans toe.

Molto moderato verscheen bij uitgeverij Prominent, 2016, 64 p.

WvW, 21 december 2016

Nieuwsbrief 688 van antiquariaat Fokas Holthuis is geheel gewijd aan Maarten ’t Hart met een topstuk in de aanbieding: de handgeschreven brief van de 22-jarige Maarten aan de 68-jarige Simon Vestdijk, drie kantjes lang, gesigneerd met ‘M. ’t Hart’ en gedateerd ‘Warmond, 5 sept. 1967’.

Maarten heeft Vestdijks opstel gelezen over De symfonieën van Anton Bruckner (1966). Maarten vreest dat dit het laatste muziekboek van Vestdijk zal zijn. Hij vraagt zijn idool  ‘aan de indrukwekkende reeks nog enige boeken’ toe te voegen. Het plezier van Vestdijks muziekessays schuilt voor Maarten in de uitgesproken meningen. ‘Ergernis is daarbij vaak een uitstekende aanleiding tot het herzien van het eigen oordeel, zoals mij meermalen is overkomen’. Vervolgens verdedigt hij tegenover Vestdijk César Franck en verbaast zich dat Vestdijk bepaalde (orgel)werken van Bach nergens heeft genoemd.

Maar Maarten eindigt nogmaals met zijn wens dat Vestdijk over muziek zal blijven schrijven, ‘al past het mij niet, zolang er nog zulke mieterse romans als Het spook en de schaduw en Een huisbewaarder verschijnen’.

De antiquair merkt op dat Maarten ’t Hart toen hij de brief schreef ‘alleen nog maar [had] gepubliceerd in het blaadje van de korfbalclub te Maassluis.’ De brief wordt aangeboden voor 450 euro…

WvW, 13 december 2016