Simon Vestdijk (1898-1971) kreeg in de kritiek nogal eens het verwijt een schrijver te zijn die zich weinig engageerde, een relativist die inging tegen de heersende moraal. Veel van zijn boeken werden in de verzuilde tijd ontraden of zelfs verboden. Nol Gregoor voelt Vestdijk aan de tand in een reeks radiogesprekken over de ethische strekking van zijn schrijverschap. Hij weerspreekt dat in zijn boeken de moraal principieel wordt ontkracht, maar wijst op een verborgen idealistische ethische strekking in zijn werk. Toch is hij geen voorstander van zogenaamde ‘geëngageerde literatuur’ die hij dirigistisch vindt. Hoe zit dat?
Aan de hand van een verkenning van enkele thema’s in zijn werk wordt geconcludeerd dat Vestdijk een betrokken en bezield auteur is, van iets willen verbergen is allerminst sprake. Juist de grote consistentie in zijn werk valt op. Consequent benadrukt hij een autonome moraal voor het individu en is beleving belangrijker dan beschrijving! In het moderne leven heerst niet de morele consensus, maar de individuele levenskunst. Speelt Vestdijks humor en ironie hem parten? Geenszins, want achter zijn ironie schuilt zijn betrokkenheid.
Vestdijkkring, Wilbert van Walstijn, Ethische voetnoten bij Simon Vestdijk, Een verkenning naar engagement, monografie nr. 3, december 2020, 40 pagina’s.
ISBN: 9789082807431
€ 10,- (€ 7,50 voor leden Vestdijkkring*) ex. Verzendkosten € 4,50 , te bestellen via: vestdijkkring@vestdijk.com
* Leden van de Vestdijkkring ontvangen dit als eindejaarsgeschenk van de Vestdijkkring.