Vestdijk heeft veel betekend voor de cineast Wim Verstappen (1937-2004). Verstappen verfilmde niet alleen twee romans van Vestdijk, had hij plannen voor andere verfilmingen, ook maakte hij graag gebruik van opvattingen van de schrijver. Uit het nu bij Scorpio Press verschenen boek Analyses op de montagetafel blijkt dat de filmmaker ook in andere opzichten zich in het spoor van Vestdijk bevond. Naast regisseur en scenarist ontpopte Verstappen zich als een scherp analyticus en begenadigd essayist. Bovendien schreef hij in januari 1964 in het blad Skoop een artikel over Vestdijk als cineast. Hierin is Verstappen gefascineerd door Vestdijks opvatting over de antithese tussen roman en film: de roman volgt de lyriek, de film de epiek. Verstappen pikt dit idee op en als hij 22 films op de montagetafel legt, waaronder zijn eigen verfilming Pastorale 1943, komt Vestdijks antithese tussen roman en film goed van pas. Hij legt uit waarom Vestdijk niet letterlijk kon worden verfilmd.
Een bespreking volgt in Vestdijkkroniek #129.
WvW, 16 september 2016