Peter Buwalda is auteur van het alom geprezen romandebuut Bonita Avenu
e.
Het betreft hier een familiedrama, dat meteen genomineerd is voor de Libris Literatuur Prijs 2011. Het speelt zich af in Enschede als daar in 2000 de vuurwerkramp plaatsgrijpt. Kinderen komen in verzet tegen vader. Andere ingrediënten zijn zelfmoord, porno, moord en doodslag. Maar ‘van deze weinig verheffende ingrediënten heeft Peter Buwalda een zeldzaam levendige en lijvige debuutroman gebrouwen, die van stilistisch vuurwerk aan elkaar hangt’, zo lezen we in de nominatie van de Libris jury.
In de Volkskrant van 18 maart jl. wordt Buwalda geïnterviewd. Hij spreekt over zijn ‘grootspraak, nog voor ik begonnen was’. Deze grootspraak jutte hem op: ‘Wanneer je zo dom bent als ik om grote schrijvers als Jonathan Franzen, Truman Capote en Simon Vestdijk als voorbeelden te noemen, dan is er werk aan de winkel’. Kennelijk fungeren de genoemde voorbeelden als een norm. Ook Vestdijk? Buwalda: ‘Ja. Op zijn best was hij briljant. Vijf vadem diep, mijn geheimtip. Meer zeg ik niet’.
Over de huidige literatuur lijkt de nu 38 jarige auteur niet erg te spreken. Toen hij als redacteur bij een uitgeverij ging werken, ‘kwam ik aan een soort koekjesmachine te staan waar dagelijks romans uitrolden’. Soms ook wel goed geschreven, maar ‘ minstens zo vaak eierdozernpulp’. Al tijdens zijn studie Nederlands kreeg hij de indruk ‘dat na Bordewijk, Vestdijk en Hermans ‘de Nederlandse literatuur ophield’. Daarna is er ‘eigenlijk niets meer van dat niveau verschenen’. Deze ervaring maakte het waarschijnlijker zelf ook eens een poging te wagen’. Buwalda deed dat ‘Vesdijkiaans”: evenals zijn voorbeeld koos hij op latere leeftijd (35 jaar) voor de afzondering om een debuut te schrijven dat met een omvang van 534 pagina’s vergelijkbaar is aan het romandebuut van Vestdijks Kind tusschen vier vrouwen met 557 pagina’s.
WvW, 18 maart 2011
