Anneke Neijt, hoogleraar Nederlandse taalkunde aan de Radboud universiteit hoopt dat taalkunde en letterkunde naar elkaar toegroeien, want taalkunde en letterkunde hebben elkaar nodig. Zij denkt ‘dat kennis van de vormenrijkdom van een taal nodig is bij het bestuderen van de literatuur van die taal. Anderzijds doet de taalkunde zichzelf tekort als ze literaire teksten en vormen buiten beschouwing laat’. Om dat te adstrueren gebruikt zij in haar colleges fonologie De glanzende kiemcel van Vestdijk. Hij schreef over het verschil tussen accent, klemtoon en ritme ‘op een manier die alleen maar een bewonderend ehum kan ontlokken – zoveel mooie woorden en dan de lezer achterlaten in volledige verwarring! Dat alleen al maakt de taalkundige in mij nieuwsgierig naar iemands taalvakmanschap. want schrijven kon Vestdijk natuurlijk wel’. Taalkunde en letterkunde delen de drie belangrijkste objecten van onderzoek: het taalsysteem, het taalproduct en de mens. Toch bleef de kloof ertussen ‘even diep als altijd’.
nederl.blogspot.nl/2012/06/anneke-neijt-taalkunde-en-letterkunde.html
WvW, 11 juni 2012