Vestdijkkring

In het weekend van 28 september is in Volkskrant Magazine Paul Verhoeven uitgebreid geïnterviewd. Steffie Kouters confronteert de filmregisseur met de visie van Dolf de Vries in zijn documentaire dat bij Verhoeven de hersens het hart weleens in de weg zitten. Dat kan Verhoeven beamen: ‘Alles zit in het hoofd. Liefde ook. Die zit niet in het hart.’ En vervolgt dan: ‘Ik heb vroeger niet voor niks alle boeken van Vestdijk gelezen. Vestdijk is ook niet op gevoel, maar op hersens.’

Biograaf Wim Hazeu tekent hier desgevraagd bij aan: ‘Van Mieke weet ik dat Paul heel graag De kellner en de levenden had willen verfilmen, maar kreeg er geen producent voor warm. Geldkwestie. Met de technische mogelijkheden van nu zou het makkelijk te doen moeten zijn.’

WvW, 30 september 2019

Zeer lovend is de recensie die in De Volkskrant van 14 september 2019 verscheen over Het Oranjehotel, een Duitse gevangenis in Scheveningen, de 640 pagina’s tellende monografie van historicus Bas von Benda-Beckmann. De recensent constateert dat over het Oranjehotel vele aangrijpende verhalen zijn geschreven: dat van Erik Hazelhof Roelfzema bijvoorbeeld, maar ook het beroemde Lied der achttien dooden van Jan Campert. Hij meent dat in dit rijtje ook Pastorale 1943 past, “… de roman van Simon Vestdijk, gepubliceerd in 1948. Vestdijk relativeerde juist de heldenverhalen door te wijzen op de zwarthandelaren, de clandestiene slachters, de kruimeldieven en luisteraars naar de Engelse radiozender. Dit soort mannen en vrouwen vormden de grote meerderheid van de gevangenisbevolking van het Oranjehotel – niet de verzetsmensen.”
Voor Von Benda-Beckmann was Pastorale 1943 een bron van inspiratie. De recensent meent dat hij, “… in navolging van Vestdijk, recht doet aan de diversiteit van de gevangenisbevolking.”
Het boek van Von Benda-Beckmann kreeg vijf sterretjes.

FH, 15 september 2019

Wil Hansen, voormalig redacteur van De Bezige Bij, breekt een lans voor de romans van Vestdijk in het radioprogramma ‘De Taalstaat’ van vandaag.
Luister op NPO1- uitzending gemist, of de opname van het fragment hier, naar zijn bespreking van Vestdijks roman Bevrijdingsfeest.

https://vestdijk.com/mp3/de_taalstaat07092019.mp3

De tekst van het besproken fragment uit Bevrijdingsfeest is geplaatst op svestdijk.nl.

HT, 7 september 2019

Welk een verrassing om in Jazzbulletin (september 2019) een artikel aan te treffen over Vestdijk. Kennelijk loopt er een serie over literatoren die zich laten inspireren door jazzmuziek. Volgens auteur Erik van den Berg hoort Simon Vestdijk daar ook bij, ondanks dat ‘de omnivore muziekbeschouwer’ zijn beperkingen had op dit terrein: ’het belang van Amstrong, Ellington en Parker is hem ontgaan.’ Het woord jazz komt ‘hooguit terloops’ in de muziekessays voor. Van den Berg is kennelijk goed op de hoogte, want hij pikt een van de weinige essays uit waar het wel valt, een essay over Anton Webern.  Vestdijk hoort liever ‘niet al te slechte jazz van voor 1940’ dan de door hem besproken opus van Webern. Ook weet hij een citaat te herleiden tot een Franse jazzpianist en componist Jean Wiéner.

Meer aandacht krijgt de jazz in de roman De dokter en het lichte meisje (1951). Hierin bezoekt dokter Schiltkamp de Amsterdamse nachtclub Ebonova en merkt op: ‘Ik wist genoeg van jazz om te kunnen beoordelen wat hier gaande was. Dit waren begenadigde artiesten, die geen dissonant schuwden.’ Van de trompettist, saxofonist, pianist en drummer in Ebanova, in werkelijkheid bekende muzikanten van Casa Blanca op de Zeedijk, hoorde Vestdijk ‘lang niet te versmaden klanken’. Maar daar blijkt wel anders over geoordeeld te zijn.

WvW, 4 september 2019