De leerstoel ‘Literatuur&Geneeskunde’ aan het VUMC organiseerde op 21 september jl. in Amsterdam een symposium over vier schrijvende dokters. Het ging om Arnold Aletrino, Frederik van Eeden, Jan Slauerhoff en Simon Vestdijk. De leerstoel-hoogleraar Arko Oderwald hanteert twee definities voor het begrip ‘schrijvende dokter’. Het gaat om dokters die literair erkend zijn of om dokters die als schrijver bekender zijn dan als dokter. Op de vier schrijvende dokters om wie het hier gaat zijn beide omschrijvingen van toepassing. Een overeenkomst is voorts dat alle vier in Amsterdam hun opleiding tot arts hebben gevolgd, maar niet tegelijkertijd. Tussen Aletrino en Van Eeden enerzijds en Slauerhoff en Vestdijk anderzijds ligt een leeftijdsverschil van bijna veertig jaar. Het gaat duidelijk om twee verschillende literaire generaties: de Tachtigers en de Modernisten. Toch was het opvallend dat in de vier tweeluiken (acht lezingen!) over de schrijvers steeds twee begrippen naar voren kwamen: doodsangst en tweespalt! Over elke schrijver waren er steeds twee sprekers, één vanuit een literaire invalshoek, en één vanuit medische invalshoek. Onder de sprekers waren twee biografen Jan Fontijn over Van Eeden en Wim Hazeu over Slauerhoff. Over Vestdijk spraken Van Walstijn (Vestdijkkroniek)* en de emeritus hoogleraar psychiatrie Van Tilburg. Er wordt nog overlegd hoe de lezingen te publiceren.
Het symposium waar ruim 200 personen op afkwamen, werd afgesloten door Jankobus Seunnenga en Dick Vestdijk. Zij vertolkten muzikaal gedichten van Vestdijk en Slauerhoff.
WvW, 23 september 2019
* De powerpoint-presentatie van Wilbert van Walstijn (pdf-bestand)