Persbericht 28-02-2021
Na een langdurig lijden overleed de schrijver Simon Vestdijk op 23 maart 1971, 72 jaar oud. Ter gelegenheid van de herdenking van zijn 50ste sterfdag verschijnt op 5 maart een 100 pagina’s tellend herdenkingsnummer van de Vestdijkkroniek.
Hierin wordt voor het eerst het rapport van Amy van Marken geopenbaard dat zij in 1967 op verzoek van de Zweedse Academie schreef over de Nobelprijs kandidaat Simon Vestdijk. Haar rapport is vertaald in het Nederlands en voorgelegd aan Hans Anten, Lotte Jensen en Wim Hazeu. Hun commentaren, zijn vanuit verschillende invalshoeken eensluidend: het rapport van Van Marken was geen opsteker om de Nobelprijs aan Vestdijk toe te kennen.
Biograaf Wim Hazeu onthult in een artikel ook de naam van de jonge studente Nederlands met wie Vestdijk enkele jaren correspondeerde. Rens van Veen nam contact op met de schrijver om over zijn werk geïnformeerd te worden. Vestdijk spreekt in 42 brieven aan haar over ‘depressies, een vader-dochterrelatie’, zijn schrijversblock en zijn verdriet over een fictief romanpersonage nooit te kunnen ontmoeten.
Lezers en genodigden reageren op de vraag hoe zij Vestdijk herdenken? Wat is typisch Vestdijk of schrijf een brief aan of gedicht over Vestdijk. In zeventien bijdragen komt een gevarieerd beeld naar voren over de betekenis van de bewonderde schrijver. Onder de inzenders zijn behalve leden ook de burgemeesters van Harlingen en Doorn en de directeur van het literatuurmuseum.
De slavist Willem Weststeijn bespreekt zijn favoriete roman: De kellner en de levenden. Hij gaat in op de ironie in deze roman en ziet verschil en gelijkenis met Dostojewski.
Op 13 november wordt er een symposium gewijd aan betekenis van Simon Vestdijk.
De Vestdijkkring brengt twee nieuwe postzegels uit ter gelegenheid van de herdenking van de vijftigste sterfdag van Simon Vestdijk (1898 -1971)
Zie bijlagen voor de inhoudsopgave en omslag van Vestdijkkroniek 137
Met vriendelijke groet,
Wilbert van Walstijn, 0633710680, hoofdredacteur Vestdijkkroniek
