Herdenking 50ste sterfdag van Vestdijk

Het bestuur van de Vestdijkkring kwam vandaag bijeen op de begraafplaats Nieuw EykenDuynen in Den Haag om op de 50-jarige sterfdag van Simon Vestdijk een krans te leggen op zijn grafsteen. Het lint van de krans droeg als opschrift ‘Schrijven en leven vallen voor mij samen’ .

Voorzitter Hans van Velzen benadrukte het belang van Vestdijk als grootste Nederlandse schrijver van de vorige eeuw. Roel Jonker las twee gedichten voor. Tenslotte citeerde Wim Hazeu uit de biografie een beschrijving van de begrafenis op 26 maart 1971.

Een video van de bijeenkomst is te zien op YouTube.

HT, 23 maart 2021

 


Overweging bij 50ste sterfdag

50 jaar geleden heeft Thanatos u aan banden gelegd. Geen enkel Bericht uit het hiernamaals heb ik nadien vernomen. Hoe is het daar? Apollinisch of Dionysisch? Of is de dood Het genadeschot waardoor alle Mnemosyne in de bergen verdwijnt? Herinnert u zich uw schrijverschap dat u in leven voldoening schonk, meer dan verdriet door kritiek, die er altijd ook was! Leslezers hebben u steeds bezocht. De hoogste eer, de Nobelprijs, is u onthouden, maar bij uw overlijden was er veel lof.

Terug tot Ina Damman wilde u steeds gaan, hiermee De laatste kans verspelend. Als Kind tussen vier vrouwen viel het moeilijk goede Vrouwendienst te leren: u werd een Narcissus op vrijersvoeten. Koos immer voor Strijd en vlucht op papier, maar stuitte op Het eeuwige telaat. Zocht ter heling naarstig naar Het wezen van de angst, sprak u uit over De toekomst der religie. Zag die vooral bij de Keurtroepen van Euterpe.

Ik herlees u, maar knagend achtervolgt mij uw grafdicht: ’t antwoord op elk raadsel in de tijd d’eendre oplossing: vergank’lijkheid…

Zie ik verkeerd? Dan weet ik zeker: U bent een raadsel… een Gestalte tegenover mij. Ook daarom lees ik door!

Wilbert van Walstijn, 23 maart 2021




Herdenkingsnummer Vestdijkkroniek # 137

Persbericht 28-02-2021

Na een langdurig lijden overleed de schrijver Simon Vestdijk op 23 maart 1971, 72 jaar oud. Ter gelegenheid van de herdenking van zijn 50ste sterfdag verschijnt op 5 maart een 100 pagina’s  tellend herdenkingsnummer van de Vestdijkkroniek.

Hierin wordt voor het eerst het rapport van Amy van Marken geopenbaard dat zij in 1967 op verzoek van de Zweedse Academie schreef over de Nobelprijs kandidaat Simon Vestdijk. Haar rapport is vertaald in het Nederlands en voorgelegd aan Hans Anten, Lotte Jensen en Wim Hazeu. Hun commentaren, zijn vanuit verschillende invalshoeken eensluidend: het rapport van Van Marken was geen opsteker om de Nobelprijs aan Vestdijk toe te kennen.

Biograaf Wim Hazeu onthult in een artikel ook de naam van de jonge studente Nederlands met wie Vestdijk enkele jaren correspondeerde. Rens van Veen nam contact op met de schrijver om over zijn werk geïnformeerd te worden. Vestdijk spreekt in 42 brieven aan haar over ‘depressies, een vader-dochterrelatie’, zijn schrijversblock en zijn verdriet over een fictief romanpersonage nooit te kunnen ontmoeten.

Lezers en genodigden reageren op de vraag hoe zij Vestdijk herdenken? Wat is typisch Vestdijk of schrijf een brief aan of gedicht over Vestdijk. In zeventien bijdragen komt een gevarieerd beeld naar voren over de betekenis van de bewonderde schrijver. Onder de inzenders zijn behalve leden ook de burgemeesters van Harlingen en Doorn en de directeur van het literatuurmuseum.

De slavist Willem Weststeijn bespreekt zijn favoriete roman: De kellner en de levenden. Hij gaat in op de ironie in deze roman en ziet verschil en gelijkenis met Dostojewski.

Op 13 november wordt er een symposium gewijd aan betekenis van Simon Vestdijk.

De Vestdijkkring brengt twee nieuwe postzegels uit ter gelegenheid van de herdenking van de vijftigste sterfdag van Simon Vestdijk (1898 -1971)

Zie bijlagen voor de inhoudsopgave en omslag van Vestdijkkroniek 137

Met vriendelijke groet,

Wilbert van Walstijn, 0633710680, hoofdredacteur Vestdijkkroniek



Kalender: Activiteiten

maart 2021
M D W D V Z Z
« feb   jun »
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Categorieën