De boekenkast in het ouderlijk huis van de dichter Remco Ekkers was niet vrij toegankelijk. Boeken die hij nog niet mocht lezen stonden achter de glazen schuifdeuren op de bovenste plank in de boekenkast. Remco was al hbs’er, 2de klas, toen zijn vader De koperen tuin cadeau kreeg. De roman verdween al gauw ongelezen achter het glas. De Big, de leraar Nederlands op de H.B.S. sprak niet over Vestdijk die toen toch al de reputatie had van een belangrijk schrijver te zijn. Remco vroeg zijn vader of hij De koperen tuin mocht lezen. ‘Ik ben er in begonnen, maar het boeit me niet. Het is veel te moeilijk, maar ga je gang.’
Remco begon te lezen en begreep zijn vader. Toch las hij door en zijn indruk sloeg om naar de andere kant: ‘Hoe is het mogelijk dat hij een boek dat zo’n indruk op me maakt, niet kan lezen? Wie was mijn vader, wat voelde hij?. Remco kon er met vader niet over praten. Wel kon hij meer van Vestdijk lezen en deed dat volop. De koperen tuin bleef Remco’s favoriet.
Remco Ekkers: De koperen tuin en verder. Blog: In ‘Literatuur’, 24-03-2021
WvW, 23 mei 2021