Vestdijkkring

Nederland springt slordig om met dode schrijvers: uit het oog, uit het hart. Dat geldt ook voor Simon Vestdijk, die nog tot ver in de vorige eeuw gold als een van de beste auteurs van Nederland. Hele generaties groeiden op met Terug tot Ina Damman (1934), over de onbeantwoorde liefde van Anton Wachter voor het schoolmeisje Ina. Maar dat is voorbij.

Jammer, schrijft beeldend kunstenaar en Vestdijk-­fan Siep Kooi in zijn boek Slot­akkoorden bij Simon Vestdijk. Want als lezers niet eens meer aan een boek begínnen, komen ze al helemaal niet toe aan de laatste zin van een roman.

Een goed idee van Kooi om die laatste zinnen in het zonnetje te zetten, die krijgen veel minder aandacht dan de eerste. Zo eindigt Terug tot Ina Damman: ‘Maar zijn voeten raakten zwaar de aarde, zwaar en knarsend op het kiezel alsof zíj het alleen hadden te bepalen hoe onwankelbaar trouw hij blijven zou aan iets dat hij verloren had, – aan iets dat hij nooit had bezeten’.
Een zin doordrenkt van weemoed, maar of die de vergeefs verliefde scholieren van nu nog bij de keel grijpt?

LW, 30 januari 2024

*  Trouw, 26 januari 2024

In het radioprogramma De Taalstaat van 13 januari interviewde Frits Spits de schrijver Rob van Essen.
Aanleiding was het 75-jarige jubileum van De kellner en de levenden.
Van Essen heeft de roman verschillende keren met veel interesse en plezier gelezen.
Hij vertelde hoe hij als schrijver naar de roman kijkt en bewondert bijvoorbeeld de manier waarop Vestdijk maar liefst twaalf personages tot leven brengt, iets wat hij als schrijver ieder ander zou afraden.
Van Essen verklaarde zich voor een deel schatplichtig aan de roman in zijn nieuwste roman Ik kom hier nog op terug.
Van Essen las een paar fragmenten voor. Opnieuw viel mij op hoe goed voorleesbaar het proza van Vestdijk is.
Men kan het programma terugluisteren op  https://www.nporadio1.nl/programmas/de-taalstaat.
FH, 13 januari 2024

Siep Kooi (Leeuwarden 1941) was aanvankelijk wijsgerig pedagoog. Hij studeerde en promoveerde bij Lea Dasberg, maar werd na verloop van tijd beeldhouwer. Nu heeft hij zijn levenslange liefde voor het werk van Vestdijk neergelegd in een boek van 164 pagina’s, Slotakkoorden bij Simon Vestdijk (een uitgave van uitgeverij Elikser, Leeuwarden, 1^e druk december 2023). Hoewel hij het verschillende keren heeft over ‘onderzoek’, is het boek een essay in de echte betekenis van het woord. Hij ondervond, door ze hardop te lezen, dat met name slotzinnen in de romans van Vestdijk heel poëtisch zijn. Hij werkt deze ervaring uit, omdat hij denkt dat met deze nieuwe kijk op met name de romans van Vestdijk een nieuwe generatie lezers voor diens werk te interesseren is.
In Vestdijkkroniek 144 meer aandacht voor dit opmerkelijke boek.

FH, 3 januari 2024

Zie ook het bericht hierover op Harlingen Online
HT, 12 januari 2024