Roelof Bouwman en Henk Steenhuis staan stil bij de in 1864 door Thorbecke bedachte hbs die in 1968 verdween uit het Nederlandse onderwijsbestel. De laatste hbs’ers gaan met pensioen. De auteurs zien met weemoed, maar vooral met trots terug op ‘de beste school van Nederland’(ondertitel) in Wij van de hbs.
In een apart hoofdstuk besteden zij aandacht aan hoe de hbs literatuur werd. Vooral Terug tot Ina Damman krijgt aandacht, maar ook twee andere romans van Vestdijk: Zo de ouden zongen, en De ziener. Ook andere Nederlandse schrijvers, zoals Mischa de Vreede en Cissy van Marxveldt worden besproken, maar bij Vestdijk werd de hbs ‘literatuur’. De enige die hem ‘naar de kroon stak’ was Bordewijk.
WvW, 17 september 2017