Sylvia Witteman schrijft in haar column (Sir Edmund/2mei) over Henriëtte van Eyk als een dame van stand, want zij is ‘geboren in een sjiek Amsterdams gezin.’ Aan de welvaart in dat gezin kwam echter een einde en Van Eyk ging toen schrijven over ‘de bespottelijkheid van standsverschillen’ in haar De kleine parade. Dat boek werd een groot succes en Witteman vindt het ‘nog steeds geweldig om te lezen’. Jammer dat we geen standsverschil meer hebben.
Later kreeg Henriëtte nog een verhouding met Vestdijk, ‘wat voor hem leuker geweest moet zijn dan voor haar’, veronderstelt Witteman. ‘Ik bedoel, van Vestdijk heb ik zeker dertig boeken gelezen en van Van Eyk maar een stuk of drie: toch houd ik véél meer van haar dan van hem.’ Dat hun relatie doodbloedde verbaast Witteman dan ook niet. ‘Vestdijk was vast helemaal geen leuke man.’
Maar over hem zal zij een ander keer schrijven. Hopelijk kijkt Witteman dan nog even goed na hoe Henriëtte van Eyk zelf op de liaison met Vestdijk terugkeek: schuld, humor en mildheid overheersen daarin.
WvW, 2 mei 2015