De componist Willem Pijper (1894-1947) gold als een van Vestdijks beste vrienden. Zij werkten nauw samen aan de (onvoltooide) opera Merlijn en over het ontstaan van die opera danken wij de publicatie met de briefwisseling tussen Simon Vestdijk en Willem Pijper, verschenen in 1992. In 2011 verscheen de uitgave van Het papieren gevaar, met de verzamelde geschriften van Pijper. Nu is in de reeks privé-domein verschenen In het licht van de eeuwigheid, Een leven in brieven 1917-1947, De keuze uit zijn brieven is opnieuw gemaakt en uitvoerig geannoteerd door Arthur van Dijk.
Vestdijk had Pijper als literator hoog zitten en dat is te merken in deze nieuwe uitgave. Ook brieven aan Vestdijk zijn in de selectie opgenomen. Over de relatie tussen Vestdijk en Pijper komt de lezer soms pikante details tegen, niet uit de brieven aan vriend Vestdijk, maar eerder uit brieven aan derden (vooral vriendinnen) waarin Pijper Vestdijk (en Ans Koster) ter sprake brengt. Zo wordt duidelijk dat Pijper van Ans niet veel moest hebben. Frappant is ook de grote belangstelling van Pijper voor de vrijmetselarij en voor astrologie. Het laatste deelde hij met Vestdijk.
Pijper is twee keer getrouwd, maar hield daarnaast innige contacten met zo veel vriendinnen erop na dat Marsman hem kwalificeerde als een ‘haremhouder’ en Vestdijk omschreef hem ‘als slachtoffer van pluralisme’. In de brieven aan deze vriendinnen vertrouwde Pijper veel toe. Het boek is aan een van hen, Louise Bolleman opgedragen.
WvW, 7 januari 2020