In haar artikel over de gepubliceerde briefwisseling tussen Willem Brakman en Simon Vestdijk spreekt Aleid Truijens over ´lichte brieven van zwaarmoedige mannen´ in Sir Edmund, 30 juni 2018. Vestdijk is vrijwel onafgebroken depressief, Brakman bij vlagen; toch zijn deze brieven ´een luchtige dans rond een zwaar onderwerp: depressie.’ De voor- en nadelen van medicijnen worden uitgewisseld, maar een probleem voor Vestdijk is dat van de gebruikte medicijnen ‘de frisheid er snel vanaf gaat.’ Toch doen de schrijvers ‘hun best de ander te vermaken.’ Er ontwikkelt zich dan ook een vriendschap tussen beide schrijvers, die zich ook vermaken om de complexe liefdesrelaties van hun gemeenschappelijke vriend Nol Gregoor.
Brakman helpt Vestdijk ook nog aan potentieverhogende middelen ter bevordering van het gewenste vaderschap, maar dit helpt hem niet tegen de depressie.
WvW, 30 juni 2018