In de Oude Lutherse Kerk aan het Amsterdamse Spui werd op 27 september ‘s avonds een ‘hoogmis’ opgevoerd voor Frans Kellendonk. Aanleiding was de presentatie van zijn biografie door Jaap Goedegebuure. Celebrant was Stephan Sanders onder wiens strakke leiding de viering echt tot grote hoogten steeg. Soms ondervroeg hij zijn mede-celebranten scherp. Onder hen waren de biograaf zelf, als predikanten traden Bas Heijne en Xandra Schutte op. Nina Polak, Arie Storm en A. F. Th. van der Heijden verzorgden de lezingen uit het werk van Kellendonk, terwijl de muzikale leiding in handen was van Ed Spanjaard. Hij vertolkte het aangrijpende gedeelte uit Dialogues des Carmélites op de piano, een opera van Poulenc. Karmelietessen worden onder de guillotine gedood. Spanjaard had dit stuk ook gespeeld bij de uitvaart van de schrijver.
Aan de plechtigheid ging een fotoreportage vooraf waarin repeterend foto’s voorbijflitsten van Frans als baby, het gezin Kellendonk, Fransje op school in een schoolbank met inktpotje, het omslag van de HP over ‘Het academisme in de literatuur’, de gitaarspelende Frans op zijn kamer met schuin achter zich een groot Heilig Hartbeeld, de promovendus Frans Kellendonk én Mieke Vestdijk samen met de debuterende schrijver Kellendonk die de eerste Anton Wachterprijs in ontvangst neemt.
Kortom er viel veel te genieten en te beluisteren. Vooral omdat Kellendonk als schrijver door verschillende voorgangers gekarakteriseerd werd op een wijze die doet vermoeden met een geestverwant van Vestdijk van doen te hebben. Maar dat wordt juist in de biografie sterk betwijfeld. Op het eerste gezicht nogal vlotjes. Eerst de kloeke biografie maar eens nader bestuderen.
WvW, 1 oktober 2018