In het radioprogramma ‘De Taalstaat’ was op 4 januari de kersverse hoogleraar Jacqueline Bel te gast. Zij bezet de Multatuli-leerstoel die uit nood is geboren aan de Vrije Universiteit. Een initiatief ontstaan na de opheffing van de studie Nederlands aan diezelfde universiteit. Zij kreeg drie kussens voorgelegd met daarop drie afbeeldingen van Nederlandse auteurs: Vondel, Vasalis en Vestdijk. Haar werd simpel de vraag gesteld welke klassieker uit de Nederlandse literatuur kiest u? Jacqueline Bel vond het een mooie selectie, want van Vondel en Vasalis springen direct prachtige dichtregels in haar hoofd op. Toch kiest zij voor Simon Vestdijk, die zij een ‘fantastische schrijver’ vindt. Hij is ‘veelzijdig, geestig en scherp.’ Zijn boek over poëzie De glanzende kiemcel, kan ze iedereen aanbevelen Zelf heeft Vestdijk ook schitterende poëzie geschreven, dat technisch knap is, ontroert en een cyclische opbouw kent. Zijn dichtbundels bevatten gedichten die een onderlinge samenhang vertonen. Zijn romans zijn heel uiteenlopend, niet allemaal even goed, maar wel allemaal interessant. Pastorale 1943 is daar een voorbeeld van, omdat het zo’n eigen kijk op de amateuristische aanpak van het verzet in de oorlog behandelt. Het is eigenlijk ongehoord dat hij nog zo weinig wordt gelezen. Het zal moeilijk, maar niet onmogelijk zijn om jongeren voor deze schrijver nog te winnen zonder hen te helpen bij een goede introductie in zijn werk. Ze vreest dat inmiddels ook bij de docenten er te weinig kennis over hem is.
WvW, 15 januari 2020
Een opname van dit gesprek is ook hier te beluisteren: