Rubrieken van kroniek 127 besteedde al aandacht aan de van origine Estse Sana Valiulina (1964). Ruim 25 jaar geleden emigreerde zij vanuit Tallinn voor de liefde naar Nederland. Van haar verscheen in mei Winterse buien, waarin haar integratie in ‘Ghollandija’ als rode draad doorheen loopt. Typerend is haar opstel ‘Ken uw klassieken’. Hierin beschrijft zij hoe toppers uit de Nederlandse literatuur, zoals Couperus, Slauerhoff, Nijhoff en Vestdijk haar veel over haar nieuwe vaderland hebben geleerd. Gelukkig is ook haar eerder in de NRC (1996) verschenen opstel opgenomen ‘Vestdijk en het nut van het lezen’. Het begint zo: ‘Na het moderne Nederlandse korte-zinnetjes-proza is het lezen van Vestdijk een verademing. Eindelijk weer die lange vertrouwde zinnen, waarvan de ingewikkelde syntaxis de enige juiste manier lijkt om de ongrijpbare werkelijkheid te weerspiegelen’. Dit opstel gaat echter over Vestdijks verhaal De oubliette en haar conclusie is verrassend: het verhaal moest wel over Stalin gaan!
WvW, 31 mei 2016