Vandaag verschijnt bij Querido Gaven, giften en vergiften. Het betreft hier de briefwisseling tussen Vestdijk en Brakman, prettig ingeleid en geannoteerd door Nico Keuning. Het is als een voorzet te lezen naar zijn biografie over Brakman die volgend jaar op stapel lijkt te staan. De briefwisseling is nogal geestig, en beslaat de periode 1961/1969. Beiden schrijven openhartig over hun depressies en zwaarmoedigheid. Brakman gaat voor Vestdijk (en voor zichzelf) op zoek naar de nieuwste ontwikkelingen wat de medicatie betreft om in hun beider behoefte aan ´euforie´ te voorzien. Vestdijk bedient Brakman met tips op muzikaal gebied. Tofranil lijkt een tovermiddel maar niet voor alle kwalen… Vestdijk dankt Brakman steeds voor zijn Gaven, giften en vergiften, maar vraagt Brakman ook om eens uit te zoeken welke potentieverhogende middelen er in de markt zijn. De zwangerschap van Mieke blijft te lang uit naar zijn zin. Er wordt flink geroddeld in hun brieven, vooral over hun beider vriend Nol Gregoor. In hun brieven doen de schrijvende artsen, de een praktiserend, de ander als arts al dertig jaar in ruste, voor elkaar niet onder in literaire hoogstandjes en medische scherts.
In Vestdijkkroniek 132 een uitvoeriger bespreking van het fraai met foto’s uitgegeven boek.
WvW, 29 mei 2018