‘De jonge schrijver is een vrouw’, kopt Jet Steinz in SirEdmund van 15 april. De aanwijzingen daarvoor stapelen zich op. Kijk bijvoorbeeld naar de Anton Wachterprijs, die twintig keer is uitgereikt: ‘De afgelopen vijf keer dat de Anton Wachterprijs werd uitgereikt ging de prijs vier keer naar een vrouw, terwijl daarvoor de enige vrouw die de prijs ooit won Tessa de Loo was (in 1984).’ Steinz vraagt jonge vrouwelijke auteurs en een mannelijke schrijver hoe het komt dat de nieuwe generatie schrijvers gedomineerd lijkt te worden door succesvolle vrouwen. ‘Vrouwen hebben iets te bevechten. En als er iets te bevechten valt, is de literatuur die daaruit voortkomt over het algemeen beter.’ Maar daar komt nog iets bij: velen zijn bevriend met elkaar en ‘ze hebben relaties met elkaar, want ze zijn biseksueel, lesbisch of queer.’
Vanuit wetenschappelijke hoek echter wordt het beeld van een vrouwelijke suprematie in de literatuur gerelativeerd. Hoogleraar boekwetenschap, Lisa Kuitert wijst op eerdere golfbewegingen in de geschiedenis rond vrouwelijke auteurs met een feministische achtergrond.
WvW, 15 april 2017