Weduwen en biografen rollen nog al eens vechtend over straat met de biograaf van hun overleden man. Maar ‘het kan ook anders’, zegt Wolkers’ biograaf Onno Blom in zijn wekelijkse column in de Volkskrant op 23 maart. Het is dan precies 45 jaar geleden dat Simon Vestdijk stierf, maar daaraan refereert Blom niet; wel aan Mieke Vestdijk die op die dag dus weduwe werd en door wie ‘de zwarte naam van schrijversweduwen hier te lande inktzwart is geworden’. Blom herinnert zich de uitspraak van Jeroen Brouwers die Mieke een ‘weduwetrut met een dienstbodencomplex’ vond. Zij ging met de eerste biograaf Hans Visser vechtend over straat. De eerlijkheid gebied te vermelden dat Wim Hazeu, Vestdijks tweede biograaf, wel Mieke’s ‘onvoorwaardelijke steun’ heeft gekregen. Maar de toon is gezet en bruikbaar om het contrast met Karina, de weduwe van Jan Wolkers uit te laten komen: ‘Zonder haar zou mijn biografie van Wolkers minder rijk zijn. En mijn werk minder vrolijk.’ Zou Karina dan ook behept kunnen zijn met een ‘dienstbodencomplex? Het antwoord daarop komt niet van Blom, maar van Wolkers zelf!
WvW, 23 maart 2016
