Vestdijkkring

Gerry van der List begint zijn wekelijkse column in Elsevier Weekblad van 4 april 2020 als volgt:

“Rond 23 maart volgend jaar zal vast hier en daar worden stilgestaan bij de dood van Simon Vestdijk een halve eeuw eerder. Maar het is ondenkbaar dat de publieke omroep uitpakt met lange uitzendingen om de schrijver te herdenken of dat een bekend weekblad een groot deel van de pagina’s aan hem wijdt. Dit gebeurde wel begin dit jaar in Frankrijk zestig jaar na de dood van Albert Camus.”

In zijn artikel, De plicht om lief te hebben. Een boek uit 1947, De pest, van Albert Camus, wordt nu omhelsd als dé coronaroman, ziet Van der List als oorzaak voor een dergelijk eerbetoon in Frankrijk én de relatief hoge status van schrijvers aldaar én de verstandige politieke keuzes die Camus maakte.

Hoe het ook zij, een bekend Nederlands weekblad kondigt nu reeds de 50^e sterfdag van de schrijver S. Vestdijk aan! Op de ledenvergadering van de Vestdijkkring, die afgelopen zaterdag in de OBA had zullen plaatvinden, zou het bestuur graag ingegaan zijn op de ideeën die er als ‘Opzet Herdenkingsjaar 2021’ al zijn geopperd. Gezien de maatschappelijke omstandigheden zullen we hier pas in een later stadium over van gedachten kunnen wisselen. In ieder geval ligt er een schone taak voor de Vestdijkkring de woorden van Gerry van der List als uitdaging te zien!

RJ, 7 april 2020

Uitgerekend vandaag 23 maart, op zijn 49ste sterfdag is het borstbeeld van Simon Vestdijk weer te zien in de Centrale Openbare Bibliotheek Amsterdam. Op de tweede etage staan de beelden van diverse schrijvers. Het beeld van Vestdijk, vervaardigd door Pieter d’Hondt, wordt geflankeerd door twee vitrines, waarin geregeld kleine wisselende exposities over Simon Vestdijk en zijn werk worden getoond. (Zie foto’s).
Voor de verbouwing van de OBA was er een aparte ‘Vestdijkzaal’. Nu deelt de schrijver een etage met onder ander Mulisch en Carmiggelt.
Na de coronacrisis kunt u ze zelf gaan bewonderen!

WvW, 23 maart 2020

Onno Blom bespreekt vooruitlopend op 75 jaar bevrijding acht beeldbepalende literaire boeken over de Duitse bezetting. In de Volkskrant van 21 maart is Vestdijks Pastorale1943 aan de beurt onder de titel ‘Poppenkast van het verzet.’ Al op een van de eerste bladzijden komt Blom een sprekend citaat tegen ‘We kunnen niet allemaal helden zijn. Zoo erg heldhaftig zijn we niet, dat is niet van ons te verwachten.’

Blom besluit zijn bespreking dat Simon Vestdijk ‘een realistisch én relativerend beeld van de oorlog gaf. Er lopen geen onversneden helden of schurken in zijn roman rond. Vestdijk was een ironische schrijver met een scherp oog voor het menselijk tekort. Al meteen na de bevrijding drukte hij de mensen in fictie met de neus op de feiten.’

WvW, 21 maart 2020

Het is Boekenweek, daar kan niemand om heen, want het thema ervan heeft nogal wat tongen losgemaakt en de publiciteit gehaald. Het thema gaat over rebellie en over dwarse denkers. In de VARAGIDS van 2 maart bezoekt Ronald Giphart Kees van Kooten om te horen hoe zijn ‘Leesleven’ er heeft uitgezien. Welke schrijvers hebben Kees van Kooten geïnspireerd en wat wil hij per se nog lezen? De cabaretier en schrijver herinnert het zich allemaal nog goed, zowel de schrijvers die hij wel las en wie hij niet las, maar eerst vertelt hij wat hem zo opvalt. Ondanks de steeds dikkere kranten wordt er zo weinig aandacht aan kinderen besteed. ‘Er staan geen kinderstrips meer in de krant. ’Geen Tom Poes, geen Kapitein Rob.’ Is het dan vreemd dat kinderen niet meer willen lezen?

Door Wim de Bie kwam hij in aanraking met experimentele dichters, de Vijftigers en al gauw valt de naam van Remco Campert. Maar zijn leesleven reikt veel verder, ook over onze landsgrenzen heen, zoals Nabokov, Kerouac en Updike. Iedere levensfase zorgt voor nieuwe boeken en nieuwe schrijvers. Gevraagd naar de Nederlandse literatuur mag hij ‘onder geen beding Gerrit Komrij vergeten.’ Wolkers, Mulisch, Hermans heeft hij wel gelezen, maar met hen had hij niet veel op.

Van Kooten is in een levensfase waarin hij zich druk maakt over wat hij nog niet heeft gelezen. Laatst had hij zo’n ervaring, want hij had nog niets van Simon Vestdijk gelezen. Bij antiquariaat Pieneman ruilde hij een stapeltje boeken in voor een stapeltje Vestdijken. Hij las Ivoren Wachters: Ik was meteen geraakt. Direct daarna las hij De koperen tuin, ‘ook geweldig.’ Er is gezien zijn leeftijd nu ‘het risico dat je iets laat liggen dat je gelezen móet hebben. Dat je om de hoek woont van de Nachtwacht, maar nooit de tijd vond om even te gaan kijken. Simon Vestdijk was zo’n Nachtwacht.’

Tip: Kijk zaterdag 14 maart op NPO2, 10.45 uur: Rebellie bij Van Kooten en De Bie

WvW, 14 maart 2020

Daar kijk je toch van op! In de NRC (15 februari) beweert dichter en criticus Alkema dat astrologie weer in is onder hoogopgeleide randstedelijke vrouwen en ook in de lhbti-scene. Het werkt statusverhogend onder de millennials. Astrologie-accounts hebben honderdduizenden volgers. De achtergrond hiervan zou gelegen zijn in de behoefte aan ‘orde in de chaos’, want het is zo helder als de stand van de sterren je leven voorspelt. Een geslaagd leven staat in de sterren, maar ook een mislukt leven en dan heb je een excuus. Maar is dat wel zo? Simon Vestdijk schaamde zich eigenlijk voor zijn astrologie-fascinatie. Hij nam een kloek besluit en onderzocht de wetenschappelijke pretentie van de astrologie. In Astrologie en wetenschap deed hij kond van zijn bevindingen: astrologie is geen wetenschap, maar een geloof. En geloof is onuitroeibaar, ook voor hemzelf: hij bleef horoscopen trekken…

WvW, 15 februari 2020