Het al in 2016 verschenen boek van Willem G. Weststeijn is alleraardigst om te lezen. De titel verraadt dat deze gepensioneerde slavist een veellezer is, wat heet, hij is aan het lezen verslaafd: Een jaar lang lezen, verslag van een verslaving (2016). Er staat een mooi stuk in over Vestdijk. Weststeijn is een groot liefhebber van hem, en komt ineens een nog niet gelezen Vestdijk tegen, Voor en na de explosie. Hij beschrijft het boek juichend, p.145-149. Hij stelt Vestdijk ver boven ‘de grote drie’ van weleer: ’Hermans is op zijn slechtst in zijn broodschrijverij, nadat hij in Parijs is gaan wonen, Reve is me te weinig intellectueel en te veel hamerend op één aambeeld, Mulisch een quasi-intellectueel en een quasi-filosoof, wat soms heel hinderlijk is. Deze tekortkomingen vind je bij Vestdijk niet. Qua eruditie en zeker ook waar het gaat om geschakeerdheid en veelzijdigheid steekt hij duidelijk boven “de grote drie” uit, en boven alle andere Nederlandse schrijvers die, tot op heden, na hem kwamen. Populaire schrijvers van nu, zoals Arnon Grunberg en Tommy Wieringa kunnen niet in zijn schaduw staan.’
Aardig om hem eens uit te nodigen voor een lezing, of voor een artikel in de Kroniek, bijvoorbeeld over de verhouding van Vestdijk tot Dostojewski.
LW/WwW, 28 maart 2018