Vestdijkkring

Na zeven jaar werk heeft journalist en schrijver Aleid Truijens haar biografie over F.B. Hotz voltooid. Eerder was zij al betrokken bij de publicatie van de briefwisseling tussen de Leidse auteur en zijn in Spanje wonende oom Herman Kunst. In de nu verschenen biografie maakt de lezer nader kennis met ‘de tragische wereld’ van Hotz, maar ook met zijn literaire helden. Vestdijk is dat altijd gebleven. Nauwkeurig is te volgen welke boeken van Vestdijk Hotz las en hoe hij erover dacht. Zo verontschuldigt hij zich bij ‘oom Her’ ‘hoewel ik me nog wel tot de Vestdijkfans reken’ hij  Meneer Visser’s hellevaart nog niet gelezen heeft. Steeds brengt Hotz ‘oom Her’ op de hoogte hoe hij denkt over wat hij van Vestdijk leest. Meneer Visser kwalificeert hij als ‘zeer knap en sterk’. Vanaf zijn ziekbed laat hij weten zeer onder de indruk te zijn van De Vliegende Hollander en Simplicia . Vooral in de laatste dichtbundel herkent Hotz ‘meesterstukken, die ik niet kan nalaten over te schrijven’.

 Aleid Truijens: Geluk kun je alleen schilderen; F.B. Hotz – Het leven . 662 p. € 39,95

WvW, 6 september 2011

Op 22 augustus a.s. vindt een benefietvoorstelling plaats voor het literair theater Branoul. De Koninklijke Schouwburg in Den Haag opent hiervoor zijn deuren en stelt haar theater ter beschikking. In een avondvullend programma zal onder meer De kellner en de levenden van S. Vestdijk met bekende acteurs op het toneel worden gebracht. Het gaat om de bewerking  die Hans van Hechten voor de Hoorspelfabriek van deze roman heeft gemaakt. Bekende acteurs en auteurs als Anne Wil Blankers, Bram van der Vlugt, Mark Rietman, Peter Tuinman, Yvonne Keuls en acteurs van De Appel bieden hun talenten aan.

22 augustus, aanvang 20.15: Koninklijke Schouwburg Den Haag

WvW, 1 augustus 2011

In haar (overwegend negatieve bespreking) van het eerste deel van de biografie over Theun de Vries somt Aleid Truydens enkele overeenkomsten en verschillen op tussen de in Friesland geboren Theun de Vries en Simon Vestdijk. Beiden zijn veelschrijvers, De Vries nog meer dan Vestdijk. Honderdzestig titels in alle genres die de literatuur te bieden heeft. Beiden verwierven ‘een grote historische kennis als autodidact’, beiden waren ook ‘rationalist met romantische trekken’ en beiden waren ‘atheïst met belangstelling voor religie’.
Wat hen ook behalve hun vriendschap bindt, is volgens Truydens dat hun werk vrijwel door niemand meer gelezen wordt. Maar er is een groot verschil tussen De Vries en Vestdijk. Dat verschil betreft hun engagement. Ook Vestdijk vond dat ‘een schrijver “geëngageerd” diende te zijn, maar stelde toch het individuele kunstenaarschap voorop’. De communist De Vries stelde zich als schrijver geheel ‘in dienst van de gemeenschap’. Een ander verschil volgens Truydens is dat Vestdijks schrijfstijl ‘een stuk minder vlak en clichématig en de psychologie van zijn personages minder voorspelbaar’ zijn.

Gelezen in VK, Boeken, 2 juli 2011
WvW, 2 juli 2011

In een brief aan Hermans van 21 november 1964 schrijft Bordewijk: ‘In elk geval zal uw productie wel niet worden à la Vestdijk, wie zoals ik vrees de roem naar het hoofd gestegen is’. Vestdijk had in juni 1964 een eredoctoraat ontvangen aan de universiteit van Groningen. Bordewijk vervolgt in zijn brief: ‘Maar hij was toch zulk een aardige kerel en hij schreef zoveel moois. En nu aldoor maar romans en niets anders dan dat’.

Uit: Een onmiskenbare verwantschap. Brieven 1944-1965.

WvW, 18 juni 2011

‘Vestdijk had een grimmig plezier in deze profanisering (van God, van de vrouw, van allerlei vanzelfsprekende waarden), maar het is de grimmigheid van een gewonde, een getourmenteerde, een Sint Sebastiaan aan het hout, die ook weer niet zonder idealen uitkomt.’ Dit schrijft Wessel ten Boom in zijn ‘Vestdijk en de theologie. Een pamflet voor verwarde godlievers en godloochenaars’. Het is verschenen in Ophef  van oktober 2010, een uitgave van de Vereniging voor Theologie en Maatschappij. Ten Boom, zelf dominee en Vestdijkliefhebber, wil Vestdijk inzetten in een hoognodig debat over de publieke ruimte en de cultuur in Nederland die in verwarring is. Er is ‘de naïeve illusie dat wie God doodverklaart, het voortaan zonder theologie kan stellen’. Juist de schrijver Simon Vestdijk kan als notoir atheïst ‘een contrapunt’ vormen. Want zo betoogt Ten Boom in zijn pamflet Vestdijk is ‘een denker die helemaal niet van God is losgekomen, omdat voor hem het religieuze een “eeuwige staat” der mensheid is; een denker voor wie God dood is en tegelijk niet sterven kan en ook niet sterven hoeft’.

WvW, 13 juni 2011