Vestdijkkring

Op 24 oktober 2012 is Fantoompoezen van Rascha Peper verschenen. Het bevat een selectie van haar columns in NRC-Handelsblad.  Bijzonder is de column, ook opgenomen in haar boek, waarin de schrijfster melding maakt van haar ongeneeslijke ziekte. Hoewel zij nog werkt aan een roman, weet ze nu al dat ze deze niet meer af zal krijgen. Haar leven gaat door en is gericht op het behalen van tijdwinst. In een gesprek met Elsbeth Etty  (NRC-H. 19 okt.) zegt ze zichzelf te beschouwen ‘als een romanticus uit de school van Slauerhoff’, evenwel  ‘getemperd door de nuchterheid van Elschot en Bordewijk.’  Aan het slot legt Etty Racha Peper haar uitspraak van jaren her voor: ‘De essentie van schrijven is schrijven tegen de dood. Je schrijft om te blijven bestaan.’ Maar daar maakt ze zich geen illusies meer over; nu vindt ze het ‘pathetisch’ klinken: ‘Kijk hoe het gegaan is met veel bekendere schrijvers dan ik, zoals Vestdijk, mijn grote voorbeeld. Wie leest hem nog?’
Opnieuw een voorbeeld van een onjuiste beeldvorming over ‘de literaire dood’ van een schrijver. Welke dode dichter wordt meer gelezen dan toen hij nog in leven was? Gemeten aan dat criterium zou er nauwelijks nog wereldliteratuur zijn! Vestdijk wordt altijd nog gelezen, nooit is hij een bestseller geweest, maar een schrijver voor fijnproevers. En zeker leeft hij voort als een schrijver zoals Racha Peper zichzelf toewenst: ‘het is mooi als je iets nalaat waarin je je diepste gedachten, je fantasieën, je kijk op de wereld en je gevoel voor humor hebt neergelegd.’ Nog mooier is dat er lezers zijn die dat willen lezen.

WvW, 24 oktober 2012

 
De Anton Wachterprijs 2012 gaat naar Peter Buwalda voor zijn debuutroman Bonita Avenue.  De vakjury prijst de roman om ‘de rijke inhoud en de volwassen stijl.’ Buwalda was in 2011 te gast op een symposium van de Vestdijkkring over De kracht van het voorbeeld . De auteur zei toen in een gesprek met Wim Hazeu dat hij bewondering had voor ‘Vestdijks volle zinnen’. 
Op 10 november vindt de uitreiking plaats van de prijs in Harlingen, samen met de Ina Dammanprijs die naar Wim Hazeu gaat.WvW, 18 oktober 2012

 
Maarten Asscher doet in De Gids ( nummer 2012/6) een klemmend beroep in actie te komen om het Letterkundig Museum dat met 25% op de subsidie wordt gekort te redden. Red het Rijksmuseum voor Letterkunde! Daarvoor is samenwerking onontkoombaar, zowel wat de collectiefunctie betreft als voor de presentatiefunctie tussen musea met een literaire doelstelling. Asscher: ‘De miserabele Vestdijk-kamer in het Hannemahuis te Harlingen, het nog te openen Harry Mulisch-huis in Amsterdam, het op particulier initiatief ontstane virtuele Hella Haasse museum, het al jaren noodlijdende Multatuli Museum in Amsterdam, het door vrijwilligers gerunde Couperus Museum in Den Haag zelf, al deze literair-historische  plaatsen van belang zouden zeer gebaat zijn bij een satellietsamenwerking met het Letterkundig Museum. En het publiek zou op veel meer plaatsen in Nederland terecht kunnen voor exposities en activiteiten rond onze grootste schrijvers’.

De Gids, september 2012

WvW, 1 oktober 2012

Drie boekverfilmingen van Vestdijk zijn in één dvd-box verschenen. Het gaat om drie bekende meesterwerken: Ivoren Wachters, De ziener en Het glinsterend pantser. De romans werden verfilmd ter gelegenheid van Vestdijks 100e geboortedag in 1998.
In Ivoren Wachters botst de gymnasiast Philip met het gezag. Hij haalt het bloed onder de nagels van zijn Nederlandse leraar Frits vandaan. Frits beledigt op zijn beurt Philip over diens slechte gebit en vanaf dat moment volgen een aantal bizarre gebeurtenissen ….. Het loopt uit op een botsing tussen burgerlijkheid en dichterschap. Een enerverende verfilming door Dana Nechushtan met o.a. Stijn Westenend, Roef Ragas, Gwen Eckhaus, Cees Geel, Elvira Out, Joop Doderer en Carice van Houten. Script: Theo Nijland.
Volgens Vestdijk is De ziener één van zijn beste romans. Hij schreef dan ook zelf het script voor de verfilming waarvoor Gerrit van Elst de regie voerde. Pieter Le Roy is een voyeur die als liefdesmakelaar in zijn vrije tijd vrijende paartjes begluurt. Zijn nieuwe huurster, een lerares Frans, ontvangt wekelijks een leerling. Om hen te manipuleren, stuurt hij een roddel de wereld in over een vermeende relatie. Dit brengt hen nader tot elkaar, maar houdt de relatie stand? In de hoofdrollen o.a.: Porgy Franssen, Carine Crutzen, Gijs Naber, Elizabeth Hoytink en Liz Snoyink.
Het glinsterend pantser is het bloedstollend verhaal over een auteur die gefascineerd raakt door zijn jeugdvriend Victor, die inmiddels een gevierd dirigent is. Victor verleidt vele vrouwen door zijn uitstraling en prachtige muziek. De auteur besluit een boek over hem te schrijven en gaat daarin tot het uiterste om de raadselachtige Victor beter te doorgronden…… Naast de schitterende Thom Hoffman als Victor, spelen Victor Löw, Tamar van den Broek, Loes Wouterson en Ricky Koole hoofdrollen.
De regie is van Maarten Treurniet. Script: Jan Blokker
TDM Entertainment adviesprijs: EUR 29,99
Aanbod shop van de krant: EUR 19,95

WvW, 27 september 2012

Op 17 augustus overleed op 91 jarige leeftijd Willem G. van Maanen auteur van een twintigtal romans, waarvan Droom is het leven, De onrustzaaier en Heb lief en zie niet om tot de bekendste behoren.  Na het bekend worden is Van Maanen veelal herdacht als een veel geprezen, maar toch weinig gelezen schrijver. Zo zei Wim Hazeu voor het NOS journaal dat hij ‘in de schaduw van Vestdijk leefde, die hij zeer bewonderde’. Het was, volgens Hazeu Van Maanen liever geweest als hij meer lezers had gehad. In een van de weinige interviews  (lezentv) zegt Van Maanen dat hij als 13, 14-jarige jongen al Vestdijk las. Zijn moeder vond dat wat te vroeg, maar juist ‘het waagstukje’ en ‘de ingewikkeldheid’ trok hem aan. Van Maanen wilde weten ‘hoe Vestdijk  eruit kwam’. In Vrij Nederland  (week 36) roemt Jeroen Vullings De onrustzaaier om zijn toegankelijkheid, welke misschien mede te danken is aan de invloed van Vestdijk op Van Maanen. ‘Zeg ik het oneerbiedig, dan is dat boek, incluis alle verdiensten: Vestdijk voor kinderen. Dat voortdurende geredetwist, die combattieve botsing van wereldbeelden in scherpe dialogen van een nogal adolescent-verbeus karakter – dat ademt Vestdijk. Ook diverse personages uit het boek behoren volgens Vullings tot ‘de Vestdijk-familie, waarin het wemelt van de ongunstige meneren Visser’.

WvW, 12 september 2012