Voorganger van André Rieu in ‘De Beker van de Min’

De geschiedenisrubriek van Het Parool van zaterdag 8 februari ging over Marcello Lanfredi, die een eeuw geleden als violist en dirigent een soort voorganger was van André Rieu.
In dit artikel, getiteld ‘Italiaan deed menig vrouwenhart smelten’ komt de volgende passage voor.

In Simon Vestdijks autobiografische roman De Beker van de Min gaat de jonge student Anton Wachter met zijn oom Moos naar de Karseboom, een stampvolle zaal ‘waar de violist en beau garçon Lanfredi de strijkstok zwaaide en letterlijk alle Amsterdamse vrouwen stapelgek maakte’. Volgens oom Moos is Lanfredi geen Italiaan maar ‘een gewone jodenman’ uit Amsterdam: ‘Een begaafde jongen, meer een gigolotype, maar strijken dat kan hij, dat kunnen al die jodenjongens.’ 

Overigens staat verder in het artikel dat Lanfredi wel degelijk een echte Italiaan was.
Zo werd Vestdijk, jarenlang een schoolvoorbeeld van een volkomen vergeten schrijver in Nederland, opnieuw in een krant vermeld.

Kees Blankendaal, 18 februari 2025

Terug omhoog

Terug omhoog

Terug omhoog

Vestdijk, dbnl en e-books

Op deze website staat een link naar vestdijk.com/e-books. Steeds meer e-books met werk van Vestdijk zijn ook te vinden op dbnl.org, te downloaden als pdf of epub-bestand. Veel romans maar ook poëzie, brieven en essays zijn zo toegankelijk gemaakt.

dbnl.org is een ongelooflijk rijk databestand voor literatuurliefhebbers en -professionals
Overigens zijn er teksten te vinden van de vader van Simon Vestdijk (S.), van zijn zoon (Dick) en van zijn echtgenote (Mieke).
Twee voorbeelden, die uiteraard met Simon Vestdijk te hebben:

Aktaion onder de sterren

Ontmoetingen met schrijvers, P.H. Ritter (1956) (zie pag. 70)

LW, 14 januari 2025

Terug omhoog

‘De oubliëtte’ vermeld in magistrale roman

Het verhaal De oubliëtte van Simon Vestdijk wordt vermeld in de magistrale roman Waar alle wegen ophouden van Sana Valiulina (Prometheus Amsterdam, 2024).

Het gaat om de volgende passage, op blz. 296 / 297.

Uit de mensen werd al het menselijke verdreven, kinderen moesten hun ouders aangeven, buren hun buren, mannen hun vrouw, vrouwen hun man, en soldaten die zich in een uitzichtloze positie bevonden werden geacht zichzelf een kogel door het hoofd te jagen. Dat alles werd doelbewust gedaan, het systeem werd gevoed met mensen. Zoals de middeleeuwse ridder Hugo in het verhaal De oubliëtte van Simon Vestdijk mensen in een onderaardse kerker gooide om zijn eigen leven te verlengen, zo werd ook het Sovjetsysteem gevoed met mensen, om de leegte te vullen, de desolate, onvruchtbare aarde waarin Rusland na de staatsgreep van 1917 was veranderd.

Eigenlijk is het biografische non-fictie want de inhoud van de roman is gebaseerd op gebeurtenissen die werkelijk hebben plaatsgevonden. Wat mij betreft mag het in de boekenlijstjes over 2024 op nummer 1.

Kees Blankendaal, 9 januari 2025

Terug omhoog

Kalender: Actueel

februari 2025
M D W D V Z Z
« jan    
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
2425262728  

Categorieën