Vestdijkkring

De Groene Amsterdammer  (19/26 juli) gaat over het lichaam. Aan de orde komen onder meer het schoonheidsideaal, het bovenmenselijke van de sporter en het dode lichaam. Bij dit alles voegt zich Kees ’t Hart die in het artikel over ‘de vlezige lippen van Emma Bovary’ tot de conclusie komt dat hoe nauwkeurig het lichaamsproza van een schrijver ook is , de lezer creëert toch zijn eigen beeld van het beschreven personage. Toen Kees ’t Hart Emma Bovary googlede kreeg hij een ‘adembenemende hoeveelheid plaatjes te zien, maar nooit was daar ‘zijn’ Emma bij.
Romanschrijvers, zo beweert ’t Hart, werken bij persoonsbeschrijvingen vrijwel altijd met voorbeelden uit hun omgeving. Dat deed Flaubert, maar ook Vestdijk is hier een goed voorbeeld van. De Anton Wachter-cyclus staat er bol van met Ina Damman als het grote voorbeeld. Volgens Vestdijk versterkte het de geloofwaardigheid en bood het een kans de blik van de verteller in beeld te brengen. Ook in andere romans volgt Vestdijk dit procedé. Kees ’t Hart gaat uitvoeriger in op het voorbeeld van Adri Dupré in Het glinsterend pantser. Hiervoor stond Mieke van der Hoeven model, zijn latere vrouw. In een ‘schitterende tekst’ combineert Vestdijk zijn ‘verwarring’ over haar verschijning met ‘lelijkheid’.

WvW, 23 juli 2012

Gerardjan Rijnders, regisseur van Hamlet in de vertaling van Komrij, reageerde in de NRC op het overlijden van Gerrit Komrij: ‘Ik heb zijn vertalingen altijd gewaardeerd. Ik herinner me het woord “warrelklomp”. Schitterend. Ik dacht dat het een nieuw woord was, maar het staat in Vestdijk. Zo werkte hij.’ WH, 17 juli 2012

Een discussieprogramma gaat meestal en liefst tegengestelde kanten op. Presentator (Cees Grimbergen) en omroep (Max) willen echter nog wel eens kleur bekennen. Zo ook op woensdag 11 juli toen Hollandse zaken gewijd was aan (vooral) vrouwen die worstelen met het ouder worden. Ze voelen zich al gauw afgeschreven en ploeteren zich door een medisch circuit. Na 45 minuten bood de presentator troost. Hij citeerde ‘de oude dichter Vestdijk tot slot’:

Wie nimmer, naast haar aan de berm gelegen,
Geduldig al haar rimpels heeft geteld
Verdient geen vrouw uit wie gezang opwelt
(uit: Madonna met de valken)

WvW, 12 juli 2012

 
Sinds 1997 kent Doesburg een poëziekring die onder de vlag vaart van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen. In oktober 2012 staat de dichter Vestdijk centraal in één van de acht maandelijkse huiskamerbijeenkomsten. Vooraf zullen 20 tot 25 gedichten van Vestdijk worden gelezen en besproken door acht leden van dit gezelschap. Organisator Ed Krabbenbos te Doesburg zal de Vestdijkkroniek berichten welke gedichten zullen worden geselecteerd.

WvW, 10 juli 2012