Vestdijkkring

Een discussieprogramma gaat meestal en liefst tegengestelde kanten op. Presentator (Cees Grimbergen) en omroep (Max) willen echter nog wel eens kleur bekennen. Zo ook op woensdag 11 juli toen Hollandse zaken gewijd was aan (vooral) vrouwen die worstelen met het ouder worden. Ze voelen zich al gauw afgeschreven en ploeteren zich door een medisch circuit. Na 45 minuten bood de presentator troost. Hij citeerde ‘de oude dichter Vestdijk tot slot’:

Wie nimmer, naast haar aan de berm gelegen,
Geduldig al haar rimpels heeft geteld
Verdient geen vrouw uit wie gezang opwelt
(uit: Madonna met de valken)

WvW, 12 juli 2012

 
Sinds 1997 kent Doesburg een poëziekring die onder de vlag vaart van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen. In oktober 2012 staat de dichter Vestdijk centraal in één van de acht maandelijkse huiskamerbijeenkomsten. Vooraf zullen 20 tot 25 gedichten van Vestdijk worden gelezen en besproken door acht leden van dit gezelschap. Organisator Ed Krabbenbos te Doesburg zal de Vestdijkkroniek berichten welke gedichten zullen worden geselecteerd.

WvW, 10 juli 2012

Er is een nieuwe vertaling uit van Ulysses.  Erik Bendervoet en Robbert-Jan Henkes hebben een vertaling ‘voor de gewone man’ gemaakt. In VN van 16 juni vraagt Rob Schouten zich af of hij lezing van de beroemde roman van James Joyce moet aanraden. Zelf las hij deze op jeugdige leeftijd en het was geen onverdeeld genoegen. In 1998 stond de roman op een Engels lijstje als de beste Engelse roman. Echter op een ander lijstje uit 2007 met de meest ‘onuitgelezen romans’ verscheen Ulysses op drie. Volgens Schouten kun je de roman vaak aantreffen op ‘snoblijstjes’. De roman is ‘vooral een verbaal experiment’. Schouten beveelt andere ‘eendaagse romans’ aan waarin je ál gauw meer omtrent het menselijke karakter leert. Hij noemt Virginia Woolfs Mrs. Dalloway en Vestdijks Meneer Vissers hellevaart. Vestdijk was volgens Schouten een van de eersten in Nederland die een behoorlijk essay aan Ulysses wijdde en met Joyce ‘techniek aan de haal ging’. Ook Vestdijk legde de nadruk op het talige karakter: ‘Er gebeurt niets in Dublin. Ieder gebeuren, ieder wezenlijke handeling, alle gedachten, gevoelens, sensaties, iedere zichtbaarheid, ieder zintuig is onteigend ten behoeve van het woord’.

WvW, 19 juni 2012

Anneke Neijt, hoogleraar Nederlandse taalkunde aan de Radboud universiteit hoopt dat taalkunde en letterkunde naar elkaar toegroeien, want taalkunde en letterkunde hebben elkaar nodig.  Zij denkt ‘dat  kennis van de vormenrijkdom van een taal nodig is bij het bestuderen van de literatuur van die taal. Anderzijds doet de taalkunde zichzelf tekort als ze literaire teksten en vormen buiten beschouwing laat’. Om dat te adstrueren gebruikt zij in haar colleges fonologie De glanzende kiemcel van Vestdijk. Hij schreef over het verschil tussen accent, klemtoon en ritme ‘op een manier die alleen maar een bewonderend ehum kan ontlokken – zoveel mooie woorden en dan de lezer achterlaten in volledige verwarring! Dat alleen al maakt de taalkundige in mij nieuwsgierig naar iemands taalvakmanschap. want schrijven kon Vestdijk natuurlijk wel’. Taalkunde en letterkunde delen de drie belangrijkste objecten van onderzoek: het taalsysteem,  het taalproduct en de mens. Toch bleef de kloof ertussen ‘even diep als altijd’.

nederl.blogspot.nl/2012/06/anneke-neijt-taalkunde-en-letterkunde.html

WvW, 11 juni 2012