Vestdijkkring

Poëzie is dood, wanneer zij niet meer gelezen of opnieuw uitgegeven wordt.
In 2010 bracht uitgeverij Van Oorschot een exquise bloemlezing uit van Vestdijks poëzie: Een snik tot glimlach omgelogen, bezorgd door Tom van Deel. Deze bevat een fraaie keus uit Vestdijks latere werk, ‘vol van vanitas.’ Dit schrijft Frank Flippo. Hij waardeert de keuze van Van Deel omdat het ‘het karakteristieke van Vestdijks poëzie weet te onthullen.’ Flippo, die publiceert onder de naam ‘Zilvervis’ somt op: een samengaan van beeld en bespiegelingen klassieke rust en helderheid, soepel maar diepzinnig en zeer verfijnd en geraffineerd opgebouwd.’ Vestdijk beheerste de regel ‘”benoem niet, maar laat zien”, tot in de puntjes.’

Naar blog zilvervis.net

WvW, 11 januari 2012

In het “ extra dikke winternummer” van Vrij Nederland van 17 december 2011, schrijft Jeroen Vullings over de beste boeken uit 2011 onder de kop ‘De giftige wortels’. Zijn conclusie luidt: ‘Grote namen rouwden in 2011, maar wie scherper kijkt ziet dat dit het jaar was van de historische roman’. Er verschenen veel historische romans. Hoogtepunt vormde voor Vullings Het bloed in onze aderen, over het Spanje aan het begin van de vorige eeuw, van Miquel Bulnes. Het artikel is door Siegfried Woldhek geïllustreerd met opnieuw een portrettekening waarop ook Vestdijk prijkt.

Dit als eerbetoon van Vullings aan Vestdijk waaraan volgens de literair criticus vele auteurs van historische romans schatplichtig zijn. Hij heeft met zijn De betovering van het verleden uit Essays in duodecimo (1952) een eisenpakket voor de historische roman opgemaakt. Voor Vullings is Vestdijk nog altijd ‘de peetvader van de (moderne) historische roman in ons taalgebied, en mijn immer standvastig literair ijkpunt’. Vullings meent dat de roman van Bulnes het meest aan Vestdijks eisen voor de historische roman voldoet.

WvW, 28 december 2011

Met bijna 2000 pagina’s mag de literaire nalatenschap van Willem Pijper omvangrijk heten. Zijn vriend Vestdijk had er veel waardering voor en schaarde hem in zijn Gestalten tegenover mij daarom onder ‘de letterkundigen’. Pijper beschikte over een scherpe pen, wat hem ook vijanden bezorgde. Zijn polemiek met Jan van Gilse, componist en dirigent van het Utrechts Stedelijk Orkest, groeide uit tot ‘de Utrechtse muziekoorlog’.
Pijper en Vestdijk wisselden talloze brieven met elkaar over het libretto van de opera Merlijn.

Willem Pijper: Het papieren gevaar. Verzamelde geschriften (1917-1947). Bezorgd door Arthur van Dijk.

WvW, 24 december 2011

 De bewondering van Kees ’t Hart voor Vestdijk komt op velerlei wijze tot zijn recht in zijn roman De keizer en de astroloog. Deze roman ‘is zonder twijfel de meest vestdijkiaanse uit de recente Nederlandse letterkunde’. Tot die conclusie komt Rudi van der Paardt in zijn bespreking van deze roman uit 2008. Er is zeker ‘een handvol romans en novellen’ waarin ook aan Vestdijk wordt gerefereerd (van der Paardt noemt er twee) en er zijn nog meer schrijvers die met Vestdijk in verband kunnen worden gebracht, maar het gaat dan eerder om overeenkomsten dan om ‘concrete ontleningen of verwijzingen’. En dat laatste doet Kees ’t Hart wel zowel in motieven, in figuren, als in de stijl van Vestdijk qua zinsbouw en qua woordgebruik.

 Rudi van der Paardt :  Kees ’t Hart, De keizer en de astroloog in Lexicon van Literaire Werken, nr. 92, november 2011

WvW, 9 december 2011

De laatste (voltooide) roman van Vestdijk, Het Proces van Meester Eckhart is herdrukt in een bijzondere handgemaakte uitgave door uitgeverij Mycena Vitilis, Doorn. Er zijn nu een twintigtal exemplaren beschikbaar. De prijs is 29,50 euro + 2,30 aan portokosten. Voor meer informatie en bestelling, zie  svestdijk.nl.

HT, 24 november 2011