Vestdijkkring

Misschien zullen Vestdijk-lezers gebaat zijn met de wetenschap dat al sinds enige tijd een groot aantal artikelen waarin Kees Fens Vestdijk bespreekt vrij toegankelijk is op de website “Ingangen op Fens”
(niekvanbaalen.net/fens/fens.htm ).

Aan deze zeer uitgebreide bibliografie van de krantenartikelen van Fens (vanaf 1954) zijn talrijke artikelen volledig gescand aan de desbetreffende lemmata gehangen, zulks met toestemming van de weduwe Fens.

De bibliografie is o.m. doorzoekbaar op auteur, op besproken werken, en met behulp van trefwoorden. Het trefwoord ‘Vestdijk’  levert tevens een groot aantal ingangen op naar verschillende door Fens ter sprake gebrachte aspecten van Vestdijks werk.

Rijk Mollevanger, 20 oktober 2011

De heruitgave van De koperen tuin is een goede aanleiding voor de Litteraire Salon Kennemer Gasthuis om aandacht te besteden aan Vestdijk: arts én schrijver. Peter van Barneveld, voorzitter van de raad van bestuur van het Kennemer Gasthuis spreekt over een persoonlijke leeservaring. Biograaf Hazeu gaat in op de ‘passie en discipline bij Vestdijk’. Dick Vestdijk brengt gedichten van zijn vader ten gehore.

Vrijdag 4 november 2011, 15.30 in Sociëteit Vereeniging, Zijlweg Haarlem.

Aanmelding via e-mail tvos@kg.nl

WvW, 7 oktober 2011

Terwijl in de media de clichés over ‘de grote drie’ of eigenlijk ‘de grote vier’ weer uit de oude doos worden gehaald bij het overlijden van Hella Haasse, schrijfster van een groots oeuvre, denk ik aan de talrijke knappe essays die Hella Haasse schreef over Vestdijk. Zij heeft zich steeds een bewonderaar van zijn werk getoond, maar vooral ook een groot kenner daarvan. Zij wist vele werken van Vestdijk diepgaand te doorgronden en de diepere lagen daarin te verhelderen. Dat geldt in het bijzonder voor De koperen tuin waarover zij schreef in het essay Tuinbeelden en bij het overlijden van Vestdijk zelf ook in Een koninkrijk voor een lied. In het laatst genoemde essay schreef zij over het vrouwbeeld van Vestdijk dat in Trix Cuperus alle aspecten in zich verenigde. Hella Haasse duidde deze aspecten voor het gemak aan ‘als Dame, Deerne, Dienster, en Dochter’. Ik denk dat Vestdijk -evenals zovelen dat zullen doen- in Hella Haasse naast een eminent schrijfster, ook een innemende Dame zal hebben gezien. Dit ondanks de kritiek die Vestdijk had op haar Het woud der verwachting, en waarvan zij hem postuum op empirische gronden van repliek heeft gediend: het boek had in 1996 zijn achttiende druk gehaald en was sinds 1989 ook in zeven andere landen in vertaling verschenen. Niettemin viel zij Vestdijk niet af; ook niet ‘in haar vierde levensfase’. Arjan Peters tekent uit de mond van Haasse op: ‘Bij Wolkers en Vestdijk vond ik ook zeer boeiende structuren en thema’s.’ (De handboog der verbeelding, 2007).
Hella S. Haasse ‘was gewoon zichzelf’ en wilde daarom terecht niet ingedeeld worden noch bij ‘de grote drie’, noch bij ‘de grote vier’. Zij bestaat in haar eigen kunst waarin zij groot is.

Wilbert van Walstijn, 1 oktober 2011

Jean Brüll haalt zijn herinneringen op uit zijn literaire leven in De Utrechtse boekhouder, een nieuw digitaal tijdschrift. Hierin komen ‘boekhouders’ te spreken over het literaire leven dat Utrecht als gemeenschappelijke noemer heeft. Brüll besteedt als Vestdijkkenner ruim aandacht aan zijn Vestdijkperiode. Hij had de moed niet Vestdijk zelf ooit te bezoeken, maar zat wel wekelijks bij Nol Gregoor. Zag de ‘grote man’ Vestdijk wel eens een keer lopen met de honden in Doorn. Kennelijk om boodschappen doen. WvW, 13 september 2011

De kunstenaar Jaap te Kiefte ontwierp het beeld in 1998 voor de honderdste geboortedag van de schrijver. Het Comité Vestdijk 1998 had toen geen geld om het beeld te laten maken. Nu heeft de organisatie een sponsor gevonden.

Het levensgrote beeldhouwwerk stelt Vestdijk voor die aan een schrijftafel zit. Waar het nog te gieten beeld precies komt te staan is niet bekend. De gemeente wil Vestdijk een centrale plek geven in Doorn en moet nog kiezen tussen twee locaties.

Bron: Novum- Nieuws.nl, 8 september 2011
Foto: RTV Utrecht