Huub Mous is sinds februari met een serie ‘blogs’ over Vestdijk bezig. Eerst schreef hij over ‘Vestdijk en de doodsproblematiek’, vervolgens over ‘Vestdijk als psychiatrisch patiënt’ en op 15 februari ging het over ‘De depressies van Vestdijk’. Zware kost waarin Mous behalve bekende biografische achtergronden beschrijft, hij ook persoonlijke inzichten naar voren brengt. Dit gebeurt sterk in zijn stuk over de depressies. Hierover is volgens Mous ‘veel gespeculeerd’ en hijzelf doet daar aan mee: ‘Zelf heb ik de indruk dat het karakter van Vestdijk een belangrijke rol heeft gespeeld. Vestdijk had geen standvastig karakter. Hij kon moeilijk besluiten nemen.’ Mous ziet Vestdijks schrijverschap ‘als een voortdurende vlucht vooruit.’ Hij vraagt zich af ‘in welke wereld Vestdijk zelf eigenlijk leefde, in zijn eigen wereld of in zijn verbeelde wereld.’ Het eigen leven diende als een ‘laboratorium’ voor zijn verbeelding. Mous verbindt hieraan vergaande conclusies. Vestdijk schreef vooral ’ideeënromans’, waarin een filosofische problematiek, die op zijn eigen leven betrekking had, werd uitgewerkt in de praktijk van het fictieve leven. ‘Maar omdat deze romans vaak zo goed geschreven zijn, valt die problematiek uiteindelijk in het niet. Het boek leest gewoon weg als een spannend verhaal.’ Mous ziet hierin ‘het drama van Vestdijk’. Hij kon´juist, door briljant te schrijven – ontsnappen aan zichzelf’ en dat was in zijn geval ‘ontsnappen aan zijn levensangst die zich telkens weer als doodsangst manifesteerde.’
WvW, 16 februari 2016
