Vestdijkkring

Buwalda houdt van Mahler en van Vestdijk, zijn vriendin Suzy niet. In zijn wekelijkse column in de Volkskrant van 21/11 ‘Mahler, niet bang zijn, hij bijt niet.’ , onthult hij dat hij thuis Mahler beluistert na aanschaf van de Verzamelde muziekessays van Vestdijk. Deel 4 gaat helemaal over Mahler.  Op de chesterfield luistert hij naar Mahler 1, lezend in Vestdijk 1 ‘en verdomd, je kreeg dat stuk precies op tijd uit, deed Vestdijk het erom?’ Mahler, Vestdijk en Buwalda blijkt een perfecte mix: ‘De woonkamer steeg in elk geval op als een ufo. Van binnenuit verlicht zweefden we door de tijd, Vestdijks precieze, intelligente, analyserende zinnen aan het roer, de dwarse, betoverende orkestraties van Mahler vleugels en thermiek tegelijkertijd.’ En dat onder het genot van een goed glas wijn, want ‘thuis heette de sommelier  S. Vestdijk.’ Buwalda herinnert zich dat toen de Verzamelde muziekessays verschenen, hij zoon Dick Vestdijk ontmoette in de kroeg van de studentenvereniging Unitas. Dick ‘sloeg kennelijk de royalty’s  stuk.’ Hij trakteerde: ‘’Op Vestdijk, riepen we, en dronken zeven bier in een kwartier.’

WvW, 21 november 2014

Daan Doesborgh heeft twee jaar geleden als student een inventarisatie gemaakt van de bibliotheek van Harry Mulisch. Hij telde 4198 boeken die overal in het huis aan de Leidsekade verspreid stonden, ook in zijn slaapkamer. In De boekenwereld 30/3 vertelt hij daarover. Boven Harry’s bed bevond zich een plank met boeken ‘die waren uitverkoren om over hen te waken’. Behalve Goethe, Rilke, Hölderlin en Plato, stonden alle romans van Vestdijk er. Er is echter een kanttekening: de boeken ‘leken haast onaangeraakt’.

Zou het dan toch waar zijn, toen Mulisch verklaarde andere schrijvers nauwelijks te lezen?

WvW, 1 november 2014

Eind april 2014 verscheen Zelfportret in brieven van Willem Wilmink. Het boek werd in Wilminks favoriete stamkroeg in Enschede gelanceerd, waar hij vandaan kwam. Het is samengesteld door Vic van de Reijt en Wobke Wilmink en bevat een verzameling brieven die als geheel een aardig inzicht geven in het leven van Willem Wilmink. In enkele brieven brengt Wilmink Vestdijk ter sprake. Tegenover zijn collega docent Nederlands aan de Amsterdamse universiteit Tom van Deel schrijft hij op 27 juli 1984 het te begrijpen dat de dichter Hendrik de Vries Vestdijk aan een poes deed denken. Ook raadt hij Van Deel aan op Vestdijk te gaan promoveren op zijn pas verschenen bezorging van de nagelaten verhalen van Vestdijk in De grenslijnen uitgewist. Wilmink is van mening dat het ‘voor vakgenoten leerzaam’ zal zijn te vernemen ‘hoe je zoiets tot stand brengt.’ In een brief van 14 augustus 1986 aan Tom van Deel merkt Wilmink op dat Vestdijk in de praktijk niet altijd doet wat hij in theorie zelf aanhangt: in de vertaling van gedicht 182 van E. Dickinson vervangt Vestdijk een keer ‘functioneel halfrijm’ door eindrijm. In andere brieven aan vrienden noemt Wilmink Vestdijk twee keer als voorbeeld van medici ‘die grote schrijvers’ zijn geworden, maar wel met ‘een klinische blik.’

WvW, 29 oktober 2014

Zaterdag 25 oktober was Maarten ’t Hart te gast in de TROS Nieuws Show. Hij sprak over Een vlucht regenwulpen dat als ‘klassieker’ centraal staat in de campagne ‘Nederland leest’.  Maarten vindt het ‘een hele eer’ en onthulde dat aanvankelijk zijn uitgever destijds ‘er niks in zag’. Het boek is in 1971 geschreven en pas zeven jaar later uitgebracht. Sontrop vond dat de auteur maar essays moest blijven schrijven die goed verkochten, maar Maarten ‘wilde Vestdijk achterna.’  Vervolgens ging hij in op ‘de actie die er op gang is gekomen’ om Terug tot Ina Damman te nomineren voor Nederland leest, omdat het in 2014 precies 80 jaar geleden is dat die roman is verschenen. Sportief  liet hij erop volgen het ‘Een heel goed idee’ te vinden, want Ina Damman is ‘een prachtige roman’. Bovendien is er ‘verwantschap met Een vlucht regenwulpen.’ Maar ja, eigenlijk is ‘die actie te laat gestart.’

WvW, 27 oktober 2014

Het Simon Vestdijkpark in Haarlem is genomineerd voor de Lieven de Keypenning 2014. De Vlaming Lieven de Key staat te boek als de eerste stadsbouwmeester Van Haarlem. Hij vluchtte in 1584 uit de Zuidelijke Nederlanden en werd in Haarlem in 1593 aangesteld als ‘stadts meestermetselaar’. Hij ontwierp onder meer de Vleeshal. Met de naar hem vernoemde stadsprijs wil de gemeente de belangstelling voor de architectonische, stedenbouwkundige, landschappelijke en cultuurhistorische kwaliteit van de stad stimuleren. Een jury heeft tien projecten genomineerd en wijst een winnaar aan. Maar ook het publiek kan t/m 16 november een winnaar aanwijzen via www.lievendekeypenning.nl . Op 18 november worden de winnaars bekend gemaakt. Bij het park bevinden zich ook de Simon Vestdijkbrug en de Simon Vestdijkvijver. Het park, dat al is opengesteld voor publiek, wordt in het voorjaar van 2015 met een feestje officieel geopend.

RJ, 19 oktober 2014