Vestdijkkring

De laatste aflevering van BOEK is deze zomer 2014 verschenen. Met het thema ‘helden en anti-helden’ neemt de redactie afscheid van de lezers. In het artikel van Hans van der Klis wordt aandacht geschonken aan een speciale vorm van heldenverering: de auteursgenootschappen. Op zaterdag 7 juni bezocht hij de bijeenkomst van het E. du Perron-genootschap, dat zijn 20 jarig bestaan vierde. Het Genootschap telt nog 80 leden. Voorzitter Kees Snoek zegt dat Du Perron ‘een schrijver is voor hoogopgeleiden, voor de happy few.’ En hoe moet dat verder? Snoek: Er is wel eens sprake van geweest om een aantal schrijversgenootschappen te laten opgaan in een soort interbellumgenootschap. Dan kun je denken aan verwante schrijvers als Ter Braak, Vestdijk, Marsman en Van Schendel, maar die gesprekken zijn destijds afgebroken en alle genootschappen bestaan nog steeds. De noodzaak om die stap te nemen, is kennelijk nog niet zo groot.’

Tja, zijn de leden van die genootschappen niet ook helden?

WvW, 24 juli 2014

Het zomernummer van De Groene Amsterdammer (3 juli) is gewijd aan het narcisme onder de titel: “Me, my selfie and I”. Daarin schrijft Kees ’t Hart over onbegrepen helden en egotrips in de literatuur. Vestdijk noemt hij de grote man in Nederland op narcistisch gebied met de Anton Wachter-cyclus. “Je moet maar durven, een reeks van acht boeken met jezelf in het centrum”.  ’t Hart leest ook maar zelden artikelen van schrijvers waarin ze met kracht afstand nemen van hun romans. Vestdijk is een uitzondering. Onder het pseudoniem P.S.E. Udo schreef hij immers een kritische recensie over de roman De nadagen van Pilatus. “Titel: ‘Hoofdfiguren, die er niet zijn’. Hij tekende niet alleen bezwaar aan tegen de merkwaardig grote rol van bijfiguren in de roman, maar vond ook dat de schrijver te veel werkte met allerlei tussenzinnetjes, die het geheel niet verder brachten. Dit alles in een artikel dat vol staat met tussenzinnetjes. Ironie!”

KM, 8 juli 2014

Lezing van de biografie van Kees Fens spoort al na enkele bladzijden aan tot overpeinzing. Heb ik dit zelf ook niet meegemaakt? Met zijn uitspraak ‘mijn versnipperd bestaan’ vatte Fens niet alleen zijn eigen leven, maar ook een ontwikkeling samen die voor velen van zijn lezers een herkenbaar tijdsbeeld vormt. Dat geldt zeker voor de lezers die in ‘de wankele zuil’ (Thurlings) van het katholieke leven zijn opgegroeid. De versnippering en versplintering van het bestaan is inherent aan ‘het meervoudig leven’ dat door J.H. van den Berg al in de vijftiger jaren werd gemunt. De biografie is door Kusters met veel empathie geschreven. Overbodig te zeggen dat Kusters de best denkbare titel aan zijn biografie heeft gegeven. Liefhebbers van Vestdijk opgelet: het boek vat helder samen hoe Fens zich tot Vestdijk heeft verhouden, evenals tot Hermans en Koolhaas; twee andere auteurs waarmee Fens een speciale band heeft gehad. In de Vestdijkkroniek volgt een uitvoeriger bespreking van de biografie.

WvW, 30 juni 2014

Een studie over ‘de essentie van het oeuvre’ van Hella S. Haasse, dat wil Spiegelbeeld en schaduwspel van Margot Dijkgraaf zijn. Het mag geen biografie heten, maar niemand kan om dit boeiend portret van de schrijfster heen. Aan de basis liggen maar liefst 130 gesprekken die Margot Dijkgraaf ten huize van de schrijfster heeft gevoerd. Waar Haasse wel ‘de vrouwelijke Vestdijk’ is genoemd, kan Margot Dijkgraaf gezien worden  als ‘de vrouwelijke Nol Gregoor’. Gregoor toog naar Harlingen om Vestdijks sleutels te vinden van zijn autobiografische Anton Wachter cyclus. Margot Dijkgraaf stak oceanen over om de roots van Haasse in Indonesië te leren kennen en  ‘achter haar literaire vermomming’ te komen.

Zelf kon Haasse zich niet vinden in haar inlijving ‘in de school van Vestdijk’, maar toeval kan het niet zijn dat in het personenregister Vestdijk met negen treffers het hoogst scoort van alle Nederlandse auteurs. Ook uit de beschouwingen en analyses in het boek over het oeuvre van Haasse blijkt dat de schrijfster, zeker in thematiek, verwant is aan Vestdijk.

In Vestdijkkroniek 124 zal een uitvoeriger bespreking aan dit boek (Querido) worden gewijd.

WvW, 20 juni 2014

Een expositie over Simon Vestdijk is tot 1 september te bezoeken in het cultuurhuis (annex bibliotheek) Pléiade in Doorn, dat dichtbij het vorig jaar geplaatste standbeeld gelegen is.
In een regionaal krantenbericht wordt gemeld: ‘Onder meer te zien zijn persoonlijke bezittingen van Simon, die tijdelijk beschikbaar zijn gesteld door zijn weduwe mevr. Mieke Vestdijk-Verhoeven; waaronder een inktlap, een pennenbakje en een gedeelte van de handgeschreven catalogus van zijn muziekcollectie.‘
Voor meer informatie over openingstijden zie de website www.rbzout.nl .

HT, 11 juni 2014